Pierwsze słowo - Marta Kisiel

Można inaczej... 

Od bardzo dawna obserwuje profil na FB Marty Kisiel, od dawna widziałam, że warto zapoznać się z jej książkami, ale jakoś nie wychodziło... Siła wyższa? Ale w 2019 wreszcie wzięłam do ręki zbiór opowiadań, bo co najlepiej zapozna ze stylem autora jak krótkie formy? Tak właśnie "Pierwsze słowo" rozpoczęło moją manię... Teraz chcę poznać wszystkie książki Marty Kisiel. 

Nie będę tutaj opowiadać o fabule książki, gdyż każde opowiadanie jest na zupełnie inny temat, no może kilka łączy się, ale to dopiero na końcu się okazuje. Ogółem nie tylko treść jest bardzo zróżnicowana, mamy poważne, zmuszające do myślenia opowiadania, a także(w większości) niesamowicie zabawne z tak absurdalnym humorem, że trudno się nie zaśmiać. 

Właśnie ten humor tak szybko pozwolił mi przeczytać tę książki. Z przyjemnością i ogromną szybkością chciałam poznawać losy bohaterów, trudno było zrobić przerwę w momencie poza zakończeniem któregoś z opowiadań. 

Po tym zbiorku mogłam zauważyć, że Marta Kisiel potrafi z lekkością poruszać trudne tematy, oprószyć je humorem i potrafi stworzyć bohaterów oryginalnych, nie do końca idealnych, ale takich których trudno nie lubić. Wiem, że część postaci z opowiadań przewija się również w książkach autorki i jestem ich niezmiernie ciekawa. 

W moim przypadku bohaterem numer jeden jest Licho, jak ja to polubiłam! I, dla tych co czytali, kto nie chciałby mieć takiego Licha w domu? Opowiadanie z Lichem jest kontynuowane w postaci książki, prawda? Musi być! 

Kilka opowiadań, mimo iż fantasy tak naprawdę pokazuje naszą szarą rzeczywistość, coś co autorka zaobserwowała i lekko podszyła fantasy, prawie niedostrzegalnie, stąd jeszcze bardziej uderzają one w człowieka i zmuszają do przemyślenia i chwili zastanowienia. 

Nieważne, czy znacie, czy nie znacie twórczości Marty Kisiel, ta lektura może być, albo dobrym początkiem albo kontynuacją. Mnie bardzo pozytywnie zaskoczyła i to będzie dopiero początek mojej przygody z twórczością autorki. 


Za możliwość lektury książki dziękuję wydawnictwu!

Do posłuchania:

Komentarze

  1. Aleksandra - Szara kawiarenka9 marca 2019 15:13

    Jakaś siła musiała tu zadziałać i z pewnością była bardzo złośliwa, skoro dopiero teraz czytasz Kisiel. Sama nie mogę się doczekać kolejnej powieści, bo wszystko niestety przeczytane ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Patrycja10 marca 2019 12:38

      Tak, coś musiało tu zadziałać, ale teraz tyle dobrego, że mam kilka książek do nadrobienia :)

      Pozdrawiam,
      P.

      Usuń
  2. ClaudiaMorningstar9 marca 2019 16:58

    Po Twojej recenzji chętnie po nią sięgnę.

    OdpowiedzUsuń
  3. Thieving Books9 marca 2019 17:24

    Zgadzam się, sympatyczna lektura :)

    OdpowiedzUsuń
  4. onlypretender9 marca 2019 21:55

    Dożywocie jest rozszerzone w wersji książkowej, są już też dwie kolejne części :D pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Patrycja10 marca 2019 12:36

      Dziękuję serdecznie, będę zabierała się szybko za lekturę <3

      Pozdrawiam,
      P.

      Usuń
  5. Martyna K.10 marca 2019 13:20

    Nie czytałam jeszcze nic tej autorki.

    OdpowiedzUsuń
  6. Magda Saska10 marca 2019 21:26

    Nie znam, ale jak opowiadania są dobre, to chyba się przekonam :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Drogi czytelniku,
cieszę się, że pojawiłeś się na moim blogu. To już jest dla mnie wiele, ale jeśli masz ochotę pozostaw po sobie jeszcze komentarz. Każdy z nich sprawia mi ogromną przyjemność, bo wiem wtedy, że moje pisemne starania nie poszły na marne. Miłego czytania i komentowania.

Pozdrawiam,
Patrycja.

Wejścia

Popularne posty z tego bloga

Cesarz cierni

Obraz
Opowiem Wam bajkę.                "Dobrych ludzi świat pożera na śniadanie." Dawno , dawno temu, a może nie tak dawno, a może to dopiero nastąpi, żył sobie chłopiec. Był księciem, jednak nie miał objąć władzy po swoim ojcu. Ta rola przypadła jego bratu. Chłopiec nie chciał władzy, nie pociągała go. Miał wszystko, co potrzebne mu było do szczęścia: kochającą matkę, brata i szczęśliwe życie. Wiele jednak się zmieniło, kiedy powóz, w którym jechał on i jego najbliżsi, został napadnięty. Oprawcy zabili jego matkę, brata, a on trafił w cierniowy krzak, z którego nie mógł się wydostać. Został sam, a ciernie na zawsze pozostawiły ślady na jego duszy. Chłopiec ten przestał być wtedy niewinny. Porzucił dawne życie, ojca, który nim gardził i ruszył w świat. Zabijał, kradł, gwałcił, poniewierał, kaleczył. Nic nie było dla niego święte, wszelkie zasady przestały mieć znaczenie. Nikt już nawet w myślach nie mógłby go nazywać chłopcem...
Czytaj więcej

Drama Time: We Best Love No. 1 For You (recenzja)

Obraz
Jak to się wszystko zaczęło?  Miałam nie pisać osobnej recenzji We Best Love , tylko ostatecznie dodać jedną łączona, jednak... We Best Love to tak świetna seria, że szkoda, by nie podzielić tego na dwa razy, może wtedy zainteresuje więcej osób. Jak wiecie zaczęłam oglądać sporo dram BL, są idealnym umilaczem czasu i dostarczają wiele emocji.  We Best Love opowiada historię od wrogów do zakochanych. Zhou Shu Yi jest najlepszych uczniem na swoim uniwersytecie, do czasu, kiedy na jego uczelnię przenosi się jego odwieczny rywal - Gao Shi De. Chłopak zawsze był od niego lepszy, we wszystkim i Zhou Shu Yi go nie znosi. Gao Shi De jednak zawsze odbierał ich relację trochę inaczej.  Tajwańskie serie BL zawsze mają trochę inny klimat niż tajlandzkie, a może to ja takie dobieram. Mają one według mnie głębszą, lepiej poprowadzoną relację. Czuć w niej autentyzm i opowieść budowana jest w taki sposób, że człowiek czuje się podążać za prawdziwymi, realnymi postaciami, a nie aktorami.  Część ta sk
Czytaj więcej

Drama time: Penthouse sezon I (recenzja)

Obraz
Zacznijmy morderstwem Z hotelowego balkonu spada dziewczyna, kto tak naprawdę jest mordercą? By się tego dowiedzieć akcja cofa się 2 miesiące wcześniej. Poznajemy mieszkańców luksusowego hotelu, rodziców, którzy zrobią wszystko dla swoich małych, rozwydrzonych dzieci. Rodziców również nie można nazwać idealnymi, każdy z nich ma coś za uszami i ukrywa niejedną tajemnicę.  Penthouse włączyłam po rewelacyjnych recenzjach znajomych, szale w Internecie i ogromnie dobrej oglądalności w Korei. Włączając pierwszy odcinek wiedziałam już dlaczego. Ta jedna z tych dram, w których drama dramę pogania. Nikt nie jest idealny, każdy próbuje oszukać na swój sposób, nie ma bohatera, któremu chcemy kibicować, a jednocześnie nie możemy przestać oglądać. Oglądanie odcinków to była mordęga. Drama niesamowicie wciąga i to do tego stopnia, że chce się przewinąć, by od razu dowiedzieć się, co będzie dalej. Bohaterowie nie cofną się przed niczym, nie mają skrupułów, więc ciężko przewidzieć ich kolejne ruchy.
Czytaj więcej