My Time

Wznieść się  Gdy człowiek czuję, że nic mu nie przeszkadza często oznajmia, "ale mi lekko". A gdyby tak móc unieść się wysoko, wnieść się w stronę nieba z tej lekkości? Człowiek marzył, by być blisko chmur, latawce puszczane przez dzieci, balony napełnione helem czy lampiony puszczane ku niebu. Wznieść się, wznieść się, wznieść się.  "Nikt nie idzie" to kolejna książka Jakuba Małeckiego, którą miałam okazję przeczytać. Nie ukrywam, że cały czas mój zestrój czytelniczy jest ogromny, ale to była właśnie jedna z tych nielicznych książek, które skończyłam w tym roku. Cieszę się, że trafiło właśnie na ten tytuł.  Mamy tutaj wiele, wydawać by się mogło na początku, nie połączonych ze sobą opowieści, które jednak w jakichś sposób się przeplatają. Okładka i tytuł również mają znaczenie dla fabuły, o czym przekonuje się człowiek dopiero, gdy skończy, bo wątki te również przewijają w historiach. Nie chce robić skrótu tego, co znaleźć można w książce, sam opis z tyłu też niewi...

Las ma oczy Nigdy nie lubiłam lasów. Choć może źle to napisałam, nie lubię chodzić po lasach, bo pamiętajmy, należy sadzić nowe drzewa, by zapobiegać dewastacji planety, jaką i tak czynimy... Uważam, że las to miejsce, które wiele skrywa. Pamiętam, że raz z koleżanką miałyśmy się wybrać na festyn i chciałyśmy iść na skróty od niej z wioski, miałyśmy może 13 lat, pamiętam to przerażenie, które wtedy czułyśmy, kiedy nagle w biały dzień straciłyśmy orientację i przez dobrych 10 minut nie mogłyśmy znaleźć drogi ku drodze.  Oczywiście widząc tytuł recenzji i okładkę książki nie macie wątpliwości, dlaczego właśnie las stał się tematem wstępu do dzisiejszej recenzji. "Gałęziste" już samym tytułem nawołuje do lasu i jego mroku. Artura Urbanowicza poznałam dzięki książce "Inkub", jak ja się w niej zakochałam. Mimo objętości pochłonęłam ją w mgnieniu oka. W zeszłym roku zaś zaczęłam "Gałęziste". Okazało się, że skończyłam ją jako pierwszą książkę w tym roku, więc po...

Polska kryminałem stoi Kryminały polubiłam czytać dzięki powieściom Gerritsen. Teraz czytam je naprawdę często, z chęcią sięgam też po polskich autorów, bo sądzę, że poziom rodzimych twórców w tym gatunku jest równie dobry, co polskich. Wciąż chcę odkrywać nowych twórców, dlatego sięgnęłam po debiutancką powieść Wojciech Chmielarza. "Podpalacz" rozpoczyna cykl o komisarzu Jakubie Mortce.  W Warszawie na Ursynowie w jednym z domów wybucha pożar. Strażacy podejrzewają podpalenie. Sprawą ma się zająć Jakub Mortka. Policjant, który całe swoje życie poświęcił pracy. Sprawa nie jest jednak łatwa, w domu zginął właściciel, jego żona w ciężkim stanie trafiła do szpitala, nie było świadków, nie ma podejrzanych. Czy uda się znaleźć podpalacza?  Książkę czyta się naprawdę szybko, mam tak z większością kryminałów, gdy sprawa kryminalna mnie pochłonie. Czytając czuć jednak, że jest to początek serii, że autor dopiero się rozkręca w pisaniu, można trafić na kilka niedociągnięć...

Na torach pozostała rdza Kiedy stoisz przed torami czujesz lęk i fascynację. Stoisz i patrzysz. Widzisz zabawę z dzieciństwa. Czujesz traumę wywołaną ucieczką, a także radość z powrotu do domu. Pamiętasz uczucie, kiedy wyruszałeś po raz pierwszy w podróż z dziewczyną - jej głowa na Twoim ramieniu, jej usta... Czujesz ból pierwszego rozstania. Pamiętasz krew, którą ścierałeś z wargi po bójce. Teraz stoisz i znów patrzysz. Pozostały wspomnienia.  Póki nie zaczęłam ponownie myśleć o książce "Rdza" próbując napisać jej recenzję, nie wiedziałam, że aż tak wiele zdarzeń jest w niej związanych z torami. Już od pierwszych stron zdarzenia dzieją się w ich pobliżu. Jakub Małecki uplótł opowieść dotyczącą jednej miejscowości i jej mieszkańców na przestrzeni lat. Opowieść zwykłą, a jednocześnie nie do końca.  Szymon bawi się wraz z kolegą przy torach, podczas powrotu do domu dowiaduje się, że jego rodzice zginęli w wypadku. Chłopak musi zostać od teraz z babką. Tośka mimo...

Śmierć ale z humorem Ostatnio wracając z uczelni potrzebuję czegoś lekkiego, takiego co postawi mnie na nogi po wyjściu z uczelni. Do autobusu idealne są lektury z humorem, mimo że czasem ludzie zaczną się odwracać, gdy się człowiek zaśmieje, ale kto by się przejmował.  Śmierć w blasku fleszy czytywałam w trakcie podróży przez kilka dni. Alek Rogoziński zawsze pisze lekkie, mimo tematu pozytywne książki. Przyznam się jednak, że ta rozbawiła mnie mniej niż poprzednie. Miała chyba więcej humoru, który nie był w moim guście... Ogółem jednak wciąż czytało się lekko, szybko. 

Premiera: 3 kwietnia Kryminał w berecie Z komedią kryminalną w Polsce jest tak, że tak naprawdę prawie obecnie nie istnieje. Problemem jest to, że z humorem trudno pisać, trzeba spojrzeć na codzienność z przymrożeniem oka, trzeba dobrze obserwować, trafnie wyciągać wnioski, a najważniejsze zacząć jakby od innej strony, tam gdzie nikt by nie poszedł, po co nikt by nie sięgnął, o kim lub o czym, nikt nie chciałby pisać. 

Można inaczej...  Od bardzo dawna obserwuje profil na FB Marty Kisiel, od dawna widziałam, że warto zapoznać się z jej książkami, ale jakoś nie wychodziło... Siła wyższa? Ale w 2019 wreszcie wzięłam do ręki zbiór opowiadań, bo co najlepiej zapozna ze stylem autora jak krótkie formy? Tak właśnie "Pierwsze słowo" rozpoczęło moją manię... Teraz chcę poznać wszystkie książki Marty Kisiel. 

Nibylandia, jakiej nie znacie Dzięki temu, że przed targami staram się czytać jak najwięcej książek polskich autorów w bibliotece spojrzałam na dział z polską fantastyką. Tym oto sposobem rzuciła mi się w oczy książka "Chłopcy" Jakuba Ćwieka. Książka rozpoczyna serię o tym samym tytule, a postaciami są byli towarzysze Piotrusia Pana na czele z Dzwoneczkiem.  Chcąc opisać fabułę książki jest mi naprawdę ciężko. Mimo iż losy Chłopców oraz Dzwoneczka są kontynuowane w kolejnych rozdziałach, to tak naprawdę każdy z nich opowiada trochę o czymś innym i ma jakiegoś innego bohatera, który jest akurat potrzebny, by przedstawić temat.  Wydanie książki jest bardzo interesujące. Przypomina trochę książkę dla dzieci, a jednak tematyka, słownictwo i bohaterowie całkowicie nie pasują do tego stwierdzenia. Każdy rozdział zatytułowany jest powiedzonkiem, które znamy z lat młodości, np. "pobite gary". Dodatkowo mamy ilustracje wykonane przez Roberta Adlera, które równie...

Więcej morderstw Lipowo to typowa polska wieś. Życie toczy się od kościoła do sklepu monopolowego. Właściwie nie miało w niej miejsce nigdy żadne morderstwo, ale zimą pojawiły się aż dwa trupy. Od znalezienia sprawcy życie toczyło się dalej, jednak szybko okazuje się, że nie na długo. Gorące lato, we wsi Żabie Doły pojawia się zmasakrowane ciało kobiety, dzień później w Lipowie znaleziono ciało, które zostało podobnie potraktowane. Czy można tu mówić o seryjnym mordercy?  "Więcej czerwieni" to drugi tom cyklu o Lipowie Katarzyny Puzyńskiej. Muszę przyznać, że klimat pierwszego tomu tak mi się spodobał, że szybko musiałam sięgnąć po kolejny tom i się z nim zapoznać. Czułam taką potrzebę i zdradzę Wam coś: chcę więcej. Tak seria niesamowicie wciąga, czyta się ją również błyskawicznie, a pióro pani Puzyńskiej jest tak przyjemne, że nawet o morderstwach czyta się lekko.  Tym razem akcja powieści nie dzieje się jedynie w Lipowie, mamy tutaj okazaną również kolonię Ża...

Gdy liczysz na humor i go dostajesz Przeczytałam dopiero dwie książki i jedno opowiadanie Olgi Rudnickiej, ale chyba mogę już to napisać, autorka zawsze poprawia mi humor. Gdy sięgam po jej książkę, od razu mogę spodziewać się, że po skończeniu będę miała obolałe od śmiechu policzki i muszę pamiętać, by nie czytać w komunikacji miejskiej...  Granat poproszę to pierwszy tom serii z pisarką Emilią Przecinek i jej rodziną jako bohaterami. Na początku nie spodziewałam się, że historia prawie czterdziestolatki, którą zostawił mąż mnie rozbawi, że w ogóle do mnie trafi, jednak Olga Rudnicka udowodniła mi, że się mylę. A do tego że nie widzę innego wyjścia jak tylko zaraz kupować tom kolejny i czytać!  Emilia Przecinek odbiera telefon. Okazuje się to jej mąż, choć teraz spokojnie można powiedzieć, że były, oznajmia, że nie wraca do domu i znalazł kobietę, którą kocha. Emilia jest zdezorientowana. Tego się na pewno nie spodziewała. A to dopiero początek. Dom ma hipotekę,...

Premiera: 31 października Brutalna prawda Jak pewnie zauważyliście na blogu ostatnio czytam zdecydowanie więcej powieści polskich autorów. Znam ich coraz więcej, a wciąż chcę poznawać jeszcze więcej. Tym właśnie sposobem pokusiłam się o lekturę powieści Joanny Opiat-Bojarskiej. "Świeża krew" to jej najnowsza książka, która rozpoczyna brutalną serię o polskiej policji - "Kryształowi".  Już sam tytuł cyklu jest zwodniczy, bo policjanci przedstawieni w tej książce na pewno nie są czyści jak kryształ...  Po policjantach spodziewamy się uczciwości, praworządności i przestrzegania prawa. Nie zawsze tak jednak jest. Paweł Dobrowski, Driver, stara się znaleźć dowody na policjanta z poddziału, który zdecydowanie nie gra czysto. Jednak nie tylko on ma brudne ręce. W całej policji nie dzieje się dobrze... Wiem, że wyjątkowo krótko opisałam całą książkę, a przynajmniej jej zarysy, jednak ciężko zrelacjonować wydarzenia, które szybko przeskakują z jednego bohat...

Święta w tym roku przyszły wcześniej Wydawnictwa zwykle prześcigają się z wydawaniem powieści świątecznych, zwykle nie uczestniczę w tego typu wyścigach, gdyż jeszcze niedawno nie lubiłam czytać zwykłych obyczajówek. W tym roku chciałam jednak poczuć magię świąt, ale nie spodziewałam się, że będzie to aż tak wcześnie... "Dwanaście życzeń" to historia wydana 17 października, zdecydowanie do świat mamy jeszcze trochę czasu. Książkę stworzyły Karolina Głogowska i Katarzyna Troszczyńska. Opowiada o kilku kobietach, jednak wszystkie są połączone więzami krwi. Nie wszystkie z nich się lubią, nie wszystkie z nich spotykają się ze sobą, każda ma jednak swoje problemy, z którymi muszą sobie radzić. Moim zdaniem książka dziać mogłaby się kiedykolwiek. Wstawienie wydarzeń w okres przedświąteczny dało jednak tego, że czytelnik mógł poczuć pośpiech, oczekiwania, które ciążyły na bohaterach i napędzały ich działania i myślenie. Zauważyłam, że w święta zawsze najwięcej trzeba z...

Premiera: 17 października Czerwona nitka Paranoja objawia się urojeniami, które występują sporadycznie, osobowość pozostaje nienaruszona. Urojenia mają podłoże szczególnie oddziaływania i prześladowcze. Często są to błędne osądy, których jednak nie da się wyperswadować. Trudno ją rozpoznać.  W naszym życiu niezwykle często używamy tego pojęcia myśląc o kimś, kto za wiele sobie wyobraża, wszędzie wyczuwa zagrożenie lub opowiada historię, w które trudno uwierzyć. Bardziej to wytłumaczenie pasuje mi do tytułu najnowszej książki Katarzyny Bereniki Miszczuk - "Paranoja". Jest to drugi tom powieści "Obsesja", w której główną rolę odgrywała Joanna Skoczek, tym razem jednak główne skrzypce gra Marek Zadrożny. Wciąż jednak narracja jest zmienna i pokazuje coraz więcej bohaterów.  Trzy ciała, które trafiają na stół Marka z pozoru nic nie łączy, lekarzowi medycyny sądowej jednak wciąż coś nie pasuje, mimo zapewnień kolegów, że coś sobie ubzdurał. Skąd wzięły s...

Znikający trup Kiedy dowiedziałam się, że na drugim końcu Warszawy w bibliotece ma pojawić się Alek Rogoziński postanowiłam, że i ja się tam wybiorę, najpierw jednak musiałam zapoznać się z najnowszą książki. Kupiłam ją dzień wcześniej i zaczęłam czytać, przed spotkaniem miałam ją prawie skończoną, a wracając z niego cała już za mną. Dlatego właśnie dziś przedstawiam Wam recenzję najnowszej powieści Alka Rogozińskiego - "Zbrodnia w wielkim mieście".  Wieczór. Trzy koleżanki z pracy: Sandra, Martyna i Iwona przy butelce wina zaczynają narzekać na swojego szefa. Waldemar przejął gazetę po poprzedniej kochanej właścicielce i jest typem, który zniechęciłby do siebie każdego. Zwykłe narzekanie koleżanek przeradza się w rozmowę o idealnym planie morderstwa. Możecie sobie wyobrazić, że dochodzi ono do skutku? Jednak to nie nasze trio je popełniło, one tylko chciały usunąć zwłoki, ale nawet z tym miały pewien problem... Muszę przyznać, że historia była pełna dziwnych zwr...

Najkrótsza noc w roku Noc Kupały, zwana w niektórych rejonach Polski, Sobótką przypada w najkrótszą noc w roku. Czci się wtedy wodę i ogień. W tę noc rozpala się ogniska, puszcza wianki, a także szuka kwiatu paproci i świętuje. Zakazy tracą znaczenie i można bez obaw poddać się uciechom.  Na taką noc jak ta dziewczęta i chłopcy oczekują cały rok, jednak nie młoda uczennica szeptuchy - Gosia. Dziewczyna wie, że właśnie w tę noc znajdzie kwiat, o który walczy dwóch bogów, a którego chce również Mieszko, by wreszcie pozbyć się nieśmiertelności. Dziewczyna wie, że ten dzień może być również jej ostatnim, bo właśnie tak kończy się zadzieranie z bogami...  "Noc kupały" to drugi tom nowej serii fantasy "Kwiat paproci" Katarzyny Bereniki Miszczuk. Autorkę poznałam dzięki diabelsko-anielskiej trylogii, dzięki której czekałam zawsze na nowe tytuły. Drugi tom serii jak zawsze trzyma poziom i utwierdza mnie w przekonaniu, że w książkach dla młodzieży pani Katarzyna...

Coś ulotnego Nie spodziewałabym się, że za tytuł kryminału można obrać to utożsamiane z pięknem i delikatnością stworzenie. Mimo to właśnie ten tytuł pasuje do przeczytanej przeze mnie książki najlepiej. Nie potrafiłabym wymyślić nic bardziej pasującego.  Lipowo to typowa polska wieś, naprawdę spokojna, jeśli mówić o jakichś poważnych morderstwach, jednak mimo to od lat nie było w nim sprawy o morderstwo, a już na pewno nie zakonnicy. Po kilku dniach pojawia się kolejne ciało. Aspirant Podgórski wraz z zespołem musi jak najszybciej znaleźć sprawcę lub sprawców, gdyż zamordowane osoby nie wydają się ze sobą w ogóle powiązane...  Po powieści Katarzyny Puzyńskiej chciałam sięgnąć już od naprawdę dawna, chyba od kiedy zaczęłam czytać polskie kryminały i thrillery, więc już na pewno ze dwa lata temu, mimo to wciąż było coś innego, a ostatnio również mniejsza chęć na czytanie. Kiedy wróciła, a ja zobaczyłam książkę w bibliotece nie zastanawiałam się długo. Tak właśnie "...

Mafijna opowieść Niektórzy ludzie mają całe życie pecha, ale ja się raczej do nich nie zaliczam, bo trafiam ostatnio na naprawdę dobre pozycje, które mogę tylko polecać wszystkim czytelnikom bloga. Dodam, że skupiam się ostatnio na książkach polskich autorów i po raz kolejny się nie zawiodłam. Fartowny pech to powieść młodej polskiej pisarki Olgi Rudnickiej. Ma ona na swoim koncie już 14 pozycji. Wspomniany tytuł nie jest jedną z jej najnowszych pozycji, plasuje się gdzieś w środku stawki, więc jestem ciekawa jak spodobałyby mi się inne powieści autorki. Książka Olgi Rudnickiej to połączenie powieści mafijnej, detektywistycznej, zabarwionej humorem. Nie spodziewałam się, że jej lektura okaże się aż tak przyjemna, ale lekki styl w połączeniu z częstą zmianą trzecioosobowego narratora sprawiał, że trudno było się nudzić. Historia jest dość prosta. Mamy znanego za granicą mordercę na zlecenie, Gianniego, który wraca w rodzinne, polskie strony, by w Poznaniu wykonać zlece...

Nie do końca Kopciuszek... Bal charytatywny w głównym gmachu Politechniki Warszawskiej, a na nim pisarka, która właśnie przeżywa kryzys pisarski - Róża Krull. Czy weny do tworzenia nowego kryminału dostarczy jej morderstwo znanej, młodej polskiej pisarki? Pewne jest jednak, że Róża nie pozostawi swojego przyjaciela bez obrony i rozpocznie swoje własne śledztwo.  To już moje czwarte spotkanie z powieściami Alka Rogozińskiego, a także trzecie spotkanie z Różą Krull. Pisarka-detektyw to powód mojego częstego uśmiechu, zapadów śmiechu, a także dobra rozrywka, która niestety kończy się za szybko. Tym razem było podobnie. Lektura "Kto zabił Kopciuszka" zajęła mi zbyt mało czasu... Nie potrafiłam iść za radą autora i dziennie czytać po kilka stron, tak się chyba nie da. Autor w swoim komediach kryminalnych jak zawsze łączy humor z morderstwem, tym razem jednak wyczuć można było więcej kryminału, bardziej zamkniętą atmosferę, coś w stylu moich ulubionych kryminałów Chr...

Pobiegnijmy do gwiazd… Ada po odejściu babci się załamała, tylko ona ją kochała, reszta rodziny porzuciła ją, kiedy najbardziej ich potrzebowała. Nie rozumieli, że cukrzyca to choroba jak każda inna, że dziewczyna będzie musiała borykać się z nią całe życie, nie okazali jej żadnego zrozumienia. Po cukrzycy przyszła depresja, a potem pragnienie śmierci. Jednak ostatni list babci utwierdził ją w przekonaniu, że musi jeszcze trochę wytrzymać, tyle musiała jej obiecać… Kiedy Dominika Smoleń napisała na pewnej grupie, że szuka kogoś, kto zapozna się z jej książką, od razu byłam zainteresowana. Szybko zaczęłam czytać i jeszcze przed oficjalnymi informacjami o wydaniu wiedziałam, że to jedna z tych książek, które warto polecać i które warto poznać. Sama nie miałam do tej pory wielkiej wiedzy o cukrzycy, szczególnie o takiej, która dotyka młodych ludzi, nie wiedziałam, jak bardzo muszą uważać oraz czego sobie odmawiać. Ta książka otwiera oczy! Główna bohaterka wiele prze...

Wydaje się, że sprawa jest beznadziejna W nocy do Chyłki dzwoni dawna znajoma z liceum i błaga ją o pomoc. Jej trzyletnia dziewczynka zniknęła z domu, w którym była tylko ona i mąż, a alarm był włączony. Policja podejrzewa to oni są sprawcami, jednak Chyłka postanawia ich bronić. Remigiusz Mróz to chyba wszystkim znane nazwisko, a wnioskuje tylko po kolejkach, które zbierają się, kiedy podpisuje książki. Zaginięcie to już drugi tom cyklu o Joannie Chyłce, który wielu czytelników wręcz ubóstwia. Jako że moja przygoda dopiero się zaczyna nie wydaję jeszcze osądów, czy też stanę się jednym z fantastycznych fanów czekających na kolejny tom, ale wiem, ze rozrywka była naprawdę dobra. Powieść skupia się w głównej mierze na sprawie porwanej dziewczynki, domniemanym morderstwie, poszukiwaniach... Zagadka nie była łatwa do rozwikłania, kto zawinił? Kto tak naprawdę był winni? Bo okazało się, że nie tylko rodzice mogą być w sprawę zamieszani. Czy prawnicy bronią winnych czy nie win...