Więcej czerwieni - Katarzyna Puzyńska

Więcej morderstw

Lipowo to typowa polska wieś. Życie toczy się od kościoła do sklepu monopolowego. Właściwie nie miało w niej miejsce nigdy żadne morderstwo, ale zimą pojawiły się aż dwa trupy. Od znalezienia sprawcy życie toczyło się dalej, jednak szybko okazuje się, że nie na długo. Gorące lato, we wsi Żabie Doły pojawia się zmasakrowane ciało kobiety, dzień później w Lipowie znaleziono ciało, które zostało podobnie potraktowane. Czy można tu mówić o seryjnym mordercy? 

"Więcej czerwieni" to drugi tom cyklu o Lipowie Katarzyny Puzyńskiej. Muszę przyznać, że klimat pierwszego tomu tak mi się spodobał, że szybko musiałam sięgnąć po kolejny tom i się z nim zapoznać. Czułam taką potrzebę i zdradzę Wam coś: chcę więcej. Tak seria niesamowicie wciąga, czyta się ją również błyskawicznie, a pióro pani Puzyńskiej jest tak przyjemne, że nawet o morderstwach czyta się lekko. 

Tym razem akcja powieści nie dzieje się jedynie w Lipowie, mamy tutaj okazaną również kolonię Żabie Doły oraz Brodnicę, a właściwie jeszcze kilka innych miast we wspomnieniach. Przyznam się, że przerzucenie akcji w różne miejsca wyszło powieści na dobre, gdyż nie wyobrażam sobie, by aż tyle trupów mogło pojawić się w maleńkim Lipowie. Mimo to czuję, że to może mnie jeszcze zaskoczyć, przecież tomów jest już na pewno 9... Jeśli zaś chodzi o klimat powieści to zdecydowanie bardziej podobał mi się ten z pierwszego tomu, był bardziej swojski.

Ogółem poza opisanymi morderstwami również w tym tomie mamy rozwinięty wątek bohaterów, których dobrze już znamy. Oglądamy dylematy miłosne Podgórskiego i Weroniki, poznajemy historię Klementyny Kopp, która jest chyba najbardziej skomplikowaną ze wszystkich postaci. Jak zawsze na pierwszy plan wychodzą również bohaterowie bezpośrednio powiązani ze sprawą i ich historia jest nam w częściach podsuwana. 

Właśnie przez dużą liczbę ofiar i powiązanych postaci rozwiązanie sprawy było dla mnie trudne, dopiero przy ostatnich 70 stronach domyśliłam się, kto jest winny, bo wcześniej miałam jeszcze kilka innych typów, zdradzę, że część z nich umarła. Co trochę mnie rozbawiało...  

Nie wiem jak to możliwe, ale kiedy skończę daną książkę Puzyńskiej już mam ochotę na kolejną, dlatego cieszę się, że trzeci tom mam już kupiony i bez problemu mogę po niego sięgać(no może z lekkim, bo kilka innych autorów z targów czeka). "Więcej czerwieni" to kolejna trzymająca w napięciu powieść autorki. Trudno mi ocenić, która lepsza, bo obie pochłonęłam błyskawicznie.
Ocena: bardzo dobra[5/6]
Do posłuchania:

Komentarze

  1. Martyna K.10 listopada 2018 11:32

    Siostra właśnie słucha pierwszy tom serii i mówi, że coraz bardziej jej się podoba. Ja całą twórczość Puzyńskiej mam jeszcze przed sobą.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Drogi czytelniku,
cieszę się, że pojawiłeś się na moim blogu. To już jest dla mnie wiele, ale jeśli masz ochotę pozostaw po sobie jeszcze komentarz. Każdy z nich sprawia mi ogromną przyjemność, bo wiem wtedy, że moje pisemne starania nie poszły na marne. Miłego czytania i komentowania.

Pozdrawiam,
Patrycja.

Wejścia

Popularne posty z tego bloga

Cesarz cierni

Obraz
Opowiem Wam bajkę.                "Dobrych ludzi świat pożera na śniadanie." Dawno , dawno temu, a może nie tak dawno, a może to dopiero nastąpi, żył sobie chłopiec. Był księciem, jednak nie miał objąć władzy po swoim ojcu. Ta rola przypadła jego bratu. Chłopiec nie chciał władzy, nie pociągała go. Miał wszystko, co potrzebne mu było do szczęścia: kochającą matkę, brata i szczęśliwe życie. Wiele jednak się zmieniło, kiedy powóz, w którym jechał on i jego najbliżsi, został napadnięty. Oprawcy zabili jego matkę, brata, a on trafił w cierniowy krzak, z którego nie mógł się wydostać. Został sam, a ciernie na zawsze pozostawiły ślady na jego duszy. Chłopiec ten przestał być wtedy niewinny. Porzucił dawne życie, ojca, który nim gardził i ruszył w świat. Zabijał, kradł, gwałcił, poniewierał, kaleczył. Nic nie było dla niego święte, wszelkie zasady przestały mieć znaczenie. Nikt już nawet w myślach nie mógłby go nazywać chłopcem...
Czytaj więcej

Drama Time: We Best Love No. 1 For You (recenzja)

Obraz
Jak to się wszystko zaczęło?  Miałam nie pisać osobnej recenzji We Best Love , tylko ostatecznie dodać jedną łączona, jednak... We Best Love to tak świetna seria, że szkoda, by nie podzielić tego na dwa razy, może wtedy zainteresuje więcej osób. Jak wiecie zaczęłam oglądać sporo dram BL, są idealnym umilaczem czasu i dostarczają wiele emocji.  We Best Love opowiada historię od wrogów do zakochanych. Zhou Shu Yi jest najlepszych uczniem na swoim uniwersytecie, do czasu, kiedy na jego uczelnię przenosi się jego odwieczny rywal - Gao Shi De. Chłopak zawsze był od niego lepszy, we wszystkim i Zhou Shu Yi go nie znosi. Gao Shi De jednak zawsze odbierał ich relację trochę inaczej.  Tajwańskie serie BL zawsze mają trochę inny klimat niż tajlandzkie, a może to ja takie dobieram. Mają one według mnie głębszą, lepiej poprowadzoną relację. Czuć w niej autentyzm i opowieść budowana jest w taki sposób, że człowiek czuje się podążać za prawdziwymi, realnymi postaciami, a nie aktorami.  Część ta sk
Czytaj więcej

Drama time: Penthouse sezon I (recenzja)

Obraz
Zacznijmy morderstwem Z hotelowego balkonu spada dziewczyna, kto tak naprawdę jest mordercą? By się tego dowiedzieć akcja cofa się 2 miesiące wcześniej. Poznajemy mieszkańców luksusowego hotelu, rodziców, którzy zrobią wszystko dla swoich małych, rozwydrzonych dzieci. Rodziców również nie można nazwać idealnymi, każdy z nich ma coś za uszami i ukrywa niejedną tajemnicę.  Penthouse włączyłam po rewelacyjnych recenzjach znajomych, szale w Internecie i ogromnie dobrej oglądalności w Korei. Włączając pierwszy odcinek wiedziałam już dlaczego. Ta jedna z tych dram, w których drama dramę pogania. Nikt nie jest idealny, każdy próbuje oszukać na swój sposób, nie ma bohatera, któremu chcemy kibicować, a jednocześnie nie możemy przestać oglądać. Oglądanie odcinków to była mordęga. Drama niesamowicie wciąga i to do tego stopnia, że chce się przewinąć, by od razu dowiedzieć się, co będzie dalej. Bohaterowie nie cofną się przed niczym, nie mają skrupułów, więc ciężko przewidzieć ich kolejne ruchy.
Czytaj więcej