Trylogia Igrzyska Śmierci - Suzanne Collins

W tym miesiącu udało mi się przeczytać tak wiele książek, że postanowiłam, że jeśli czytać serię po kolei to opisuję ją razem. Tym właśnie sposobem czekałam aż przesłucham całą trylogię Igrzysk śmierci - Suzanne Collins, by Wam o tym napisać. Wszystkie książki czyta Anna Dereszewska. ZA trylogię sięgnęłam, by móc zapoznać się z pozostałymi książkami, które niedawno został wydane. Chciałam wiedzieć, ile opisano w głównej opowieści, co już powinnam wiedzieć.

Jako że Trylogię już czytałam, widziałam filmy, mogę powiedzieć, że miałam już pojęcie, na co się piszę. Przyznam się jednak, że poza pierwszym tomem nie pamiętałam aż tak wiele. Szczególnie "Kosogłos" wydawało mi się jakbym czytała nową książkę. Serio prawie nic nie pamiętałam, szczególnie tego dramatycznego zakończenia. Więc powrót na pewno był dobrym pomysłem. Szczególnie, że słuchanie audiobooka to trochę inna historia niż czytanie samemu, we własnej głowie. 

Katniss pochodzi z 12 dystryktu w Państwie Panem. Jest zwinna, pełna zapału i wigoru, co wykorzystuje podczas polować. Dziczyzna i leśne owoce zapewniają jej trzyosobowej rodzinie byt, jedzenia bowiem w górniczym dystrykcie zawsze brakuje. Ojciec dziewczyny zginął w wybuchu kopalni węgla, w której pracował, więc ona, jej siostra Prim i matka został same. Katniss pobiera z miasta comiesięczne datki żywności, czym co miesiąc zyskuje kolejny los do losowania. Panem nie jest bowiem spokojnym państwem, co roku z każdego z 12 dystryktów wysyłają dzieci od 12 do 18 roku życia na Głodowe Igrzyska, w których tylko jedno z nich zwycięży.  

"Igrzyska śmierci" to seria kultowa, dzięki filmom trafiła do szerszego grona odbiorców, a książki Suzanne Collins rozpoczęły nowy nurt w literaturze dla młodzieży. Po sukcesie jej powieści zaczęło wypływać morze innych powieści, w których okrutne państwo wyniszcza obywateli i tylko jedna iskra może zapoczątkować wojnę. Gdybym teraz po raz pierwszy czytała tę serię uznałabym, że jest ich wiele, wiedząc jednak że to ona rozpoczęła nurt, patrzę na nią inaczej. 

Katniss jest bohaterką wyrazistą, pełną ostrych krawędzi. Można ją lubić lub nie, na pewno nie pozostaje obojętna. Przyznam się, że jej zawziętość i porywczość niezwykle pasowała mi do tomu 1, w drugim jednak już jej brak zrozumienia problemu zaczynał irytować. Apogeum mojego niezadowolenia jej wyborami osiągnęłam jednak w finale trylogii. Dziewczyna postępowała nierozważnie, nie brała pod uwagę innych, jednocześnie wiem, że była manipulowana i wciąż musiała być butna. 

Autorka w trylogii opisała 74 i 75 igrzyska, jak się domyślacie pole do prequeli jest ogromne. Te kilka igrzysk, które opisała autorka wydawały mi się jeszcze bardziej ciekawe, a teraz nawet znając zwycięzców chętnie zapoznałabym się z kilkoma z nich. Na szczęście będę miała okazję, bo autorka wydała już dwie dodatkowe pozycje.