Recenzja "Masło" - Asoko Yuzuki

Zatracić się w jedzeniu

Przeglądając bibliotekę Storytel trafiłam na "Masło" autorstwa Asoko Yuzuki, jako że chciałam zapoznawać się z większą liczbą książek z gatunku - literatura piękna, bez większego zastanowienia zabrałam się za słuchanie. "Masło" niespodziewanie jednak mnie oczarowało. 

Młoda reporterka Riko ma dość ciągłej pogoni w swoim życiu, chce znaleźć temat, który otworzy jej możliwość stania się dziennikarką z krwi i kości, własnego napisania artykułów, a nie szukania tematów dla starszych lub bardziej doświadczonych kolegów. Manako Kajii ma być dla Riko przepustką do rozpoczęcia kariery.

Przyznam się, że należę do osób, które uwielbiają jeść. Poznawanie nowych miejsc, rejonów, krajów łączy się u mnie z kulinarnymi doznaniami. Szukam nowych smaków. Gotowanie jednak nigdy nie było moją największą pasją, choć niekiedy lubię to robić. Książka "Masło" to pochwała gotowania. Powieść jest laurką dla osób kochających kuchnię, jej niezwykłości, czar, a nawet uwodzicielstwo. Poprzez główną bohaterkę odkrywamy japońskie dania, ich prostotę, a także francuską kuchnię i jej elegancję. Wraz z postacią dziennikarki z osób, które nie wiedzą o gotowaniu za wiele, wkraczamy w świat przepisów i coraz lepiej go poznajemy.

Nigdy nie czytałam tak sugestywnych opisów dań, zmysłowych, pełnych pasji, poezja dla zmysłów, nawet proste posiłki były rytuałem, słuchając książki czytanej przez Olgę Zmudę człowiek stawał się głodny. Lektorka doskonale oddawała wszelkie uczucia, a ta powieść właśnie na emocjach, zmysłach bazuje najmocniej. 

Wydawać by się mogło, że książka opowiada tylko o kuchni, jest ona motorem działań, tłem zdarzeń, ale właściwie to powieść wielowątkowa. Manako Kajii jest podejrzewana o morderstwo mężczyzn, z którymi się umawiała, powoli odkrywa przez reporterką swoją przeszłość, wyjawia fakty, które uważa za odpowiednie dla magazynu i jej samej. Manako fascynuje Riko, ich znajomość wynika się Riko spod kontroli, zbyt mocno ufa w kobietę, na zbyt wiele jej pozwala. 

W powieści wiele poświęca się relacjom, czy to związkowym, czy przyjaźniom, pokazuje się przekrój społeczny Japonii, jak ludzie funkcjonują między sobą, jak wygląda praca. Czytając wciąż znajdowałam nowy ciekawy wątek, który chciałabym zagłębiać bardziej, bo czułam, że autorka pokazywała Japonię tak jak ona ją widzi, a to było ciekawe. Intrygujący styl, książka pełna emocji, inna od dotychczas czytanych, dlatego tak miło ją wspominam.