Chwila dla widza - "Kopciuszek"

Być dobrym i odważnym 

Czy można odświeżyć coś, co każdy dobrze zna? Czy lepiej stworzyć wersje, która ukaże oryginalną historię, czy może lepiej dostosować ją do ram obecnej epoki? A może całkowicie zmienić jej konwencje? Zachować jedynie część elementów?

Sądzę, że właśnie na takie pytania napotykają twórcy filmów na podstawie bajek, czy baśni. Kto nie zna historii Królewny Śnieżki? Śpiącej Królewny? Calineczki? A zwłaszcza Kopciuszka. Najtrudniej chyba jednak stworzyć coś, co zachęci odbiorców do oglądania i czymś się wyróżni. Zadania trudnego, ale nie niemożliwego znów chciał dokonać Disney. Czy wytwórni się udało?

Wersja została zatytułowana po prostu "Kopciuszek". Nie będę przytaczać tu fabuły filmu, wszyscy wiedzą jak to się zaczęło i znają cały plan filmu. Twórcy doskonale odwzorowali baśniowość historii i wszystkie najważniejsze aspekty, a ponad to jeszcze poszerzyli obraz o kilka aspektów.

Niezwykle spodobało mi się, że scenarzyści doskonale oddali dzieciństwo Elli(tak ma tu na imię Kopciuszek) jak również jej etapy dojrzewania. Dziewczynka obiecała matce, że zawsze będzie dobra i odważna i tych zasad starała się trzymać w życiu, nie ważne, co by się nie działo. Nadal była to prosta postać, jednak został jej dodany zalążek charakteru, więc nie była tylko biedną, ciapowatą dziewczynką.

Jakiż on przystojny, nie sądzicie? 

Matka Kopciuszka również zyskała swoją historię. Była chyba najlepiej wykreowaną postacią, powiedziałabym, że nawet współczesną. Ważne jednak, że nie była zniewieściała od samego początku. Poznajemy jej osobistą historię nieszczęśliwej miłości. Już jako macochę wiemy, że jest perfidna i zrobi wszystko, by jej córki wyszły dobrze za mąż. Jej upór i determinacja mogą budzić podziw. Cechy te jednak ukryte są za wielką wrogością do pasierbicy. Do tego nie mała z niej intrygantka.

Opowieść została poszerzona o wątek polityczny. Mamy okazję dowiedzieć się, że bal wcale nie miał dać księciu szansy na poznanie Kopciuszka, a jedynie był pretekstem do poznania księżniczki, z którą mieli wspólnie rządzić ich państwami. Kolejnym czarnym charakterem okazał się Wielki książę, szczęściu zakochanych nie przeszkadzała więc jedynie macocha.

Właśnie zakochani. Najważniejsze, co zmieniono w filmie to pierwsze spotkanie młodych. Otóż nie spotkali się na balu, a podczas polowania w lesie. Książę nie ukazał jednak dziewczynie swojej tożsamości, a przedstawił się jako czeladnik. Na bal zaproszono wszystkie panny właśnie dlatego, że książę nie znał statusu Kopciuszka, a chciał ją znów zobaczyć.

Opowieść nabrała przez to trochę większej realności. Wciąż jednak była to miłość jak z bajki, bez bliższego poznania, silne zauroczenie, które połączyło dwoje ludzi. Najzabawniejsze, że choć mieli okazje lepiej się poznać(scena na balu, huśtawka) nie zrobili tego, a zwlekali, nie zadawali sobie pytań.  Gdyby ich relacje trochę pogłębić mogłabym uznać wersję za naprawdę niesamowitą.

Wystąpił tu też jeden z moich ulubionych motywów, a mianowicie karoca. Dobra wróżka była niezwykle zabawna, twórcy zabawili się jej postacią, najpierw wcielając ja w stara kobietę, następnie w młodą, szaloną dziewczynę. Scena z dynią w szklarni była świetna. Kaczor odegrał dla mnie niezwykle ważna rolę w całym przedsięwzięciu. Niesamowicie podobały mi się przemiany zwierząt w stangretów, lokajów i konie.

Film był prawdziwą opowieścią o Kopciuszku nie tylko poprzez ukazanie losów, ale również przez głos, który opowiadał zdarzenia w tle, wszechobecny i nienachlany. Opowiadający to, co sie teraz działo i skracający, przynajmniej na początku wydarzenia z życia Elli.

Gra aktorka była naprawdę dobra. Było tak jak być powinno. Choć nie ukrywam, ze niektóre aspekty postaci niemożliwie nie mnie irytowały. Ni jestem już małą dziewczynką, a to dla nich był ten film, ale postaci były zbyt proste i niekiedy wręcz głupie. Kopciuszek nie domyślił, że to spotkany w lesie chłopak to książę, choć zwracali się do niego tak jego słudzy, były również inne kwestie. Ale zrzucam to po części na garb dobroci, zbyt wielkiej dobroci i wiary w ludzi. Jednak jej postać to nic w porównaniu z jej przyrodnimi siostrami. Były one tak puste, tak głupie, tak nienaturalne. Zostały przerysowane i nie mogłam wręcz ich słuchać. Książę mnie zachwycił, fakt szalał z miłości, ale całkowicie różnił się on płytkich i szablonowych wersji, które wcześniej poznawałam.

Cały film był zabawny, oglądałam go z przymrużeniem oka, a jednocześnie powróciłam do czasów, kiedy jeszcze sama chciałam być księżniczką i tańczyć w pięknej sukni. Komicznym pomysłem twórców było imię księcia, gdy tylko je słyszałam miałam uśmiech na ustach, a gdy pierwszy raz je usłyszałam naprawdę zaśmiałam się na głos, było komiczne, nie zdradzę go jednak, miejcie te radość.

"Kopciuszek" to film doskonale oddający opowieść o biednej dziewczynie do której los się uśmiechnął. Nie żałuję, że wybrałam się do kina i ponownie poznałam znaną historię. Cieszę się, że scenarzyści nie zmienili za wiele i główna myśl historii została zachowana.
Ocena: bardzo dobra[5/6]

PS. Pewnie słyszeliście, że przed filmem została pokazana krótka historia z "Krainy lodu". Była to pełna humoru i śpiewu historia na temat przygotować do urodzin Anny, jak również samego przyjęcia. Ostatnie momenty historii były naprawdę śliczne, rozmowa Elsy z Anną ukazała siłę siostrzanej więzi. Za część komiczną odpowiadał Sven i bałwanki, szczególnie jeden, dobrze nam znany, Olaf po prostu wymiatał. Walka o tort była komiczna. Cieszę się, że miałam okazję zobaczyć tę historię, bo "Krainę losu" uwielbiam, a teraz miałam okazję znów przebywać z bohaterami.

Reżyseria: Kenneth Branagh
Scenariusz: Chris Weitz

Część: -
Produkcja: USA

Czas trwania: 1h 53min

Data premiery: 13 lutego 2015 (świat), 

13 marca 2015 (Polska) 

Data obejrzenia: 2015-03-21

Bohaterowie:

Kopciuszek - Lily James

Książę - Richard Madden

Macocha - Cate Blanchett

Wróżka - Helena Carter