Wojna w blasku dnia ks. 2

Niebezpieczeństwo ukryte w świetle dnia

W świecie, w którym noc skrywa okrutne niebezpieczeństwa, kiedy każda próba oporu jest wynikiem ogromnej odwagi, każdy blask Słońca, nowy dzień jest długo wyczekiwanym świętem. Każda chwila spędzona w słonecznym świetle jest na wagę złota. Jednak spokój dnia może zostać zaburzony, nadchodzi „Wojna w blasku dnia”, strzeżcie się.

„Wojna w blasku dnia” to trzecia część demonicznego cyklu stworzonego przez Petera V. Bretta. Od przeczytania „Malowanego człowieka”, co miało miejsce jakiś rok temu jestem nią wprost oczarowana. Ogromnie cieszyłam się, że po przeczytaniu ksiąg pierwszych mogłam od razu zabrać się za kontynuację, niestety właśnie na te tomy musiałam trochę poczekać. Pierwszą księgę „WwBD” oceniłam bardzo dobrze, autor znów zaskoczył mnie pozytywnie, a jak będzie teraz.

„Wszyscy popełniamy błędy (..)

 ale Ci, którzy je dostrzegają, są już w połowie lepszymi ludźmi”

Leesha wraca do Zakątka, tam napotyka zaskakujące zmiany. Władzę nad wioską sprawuję książę Thomas, a rozbudowa runicznych zabezpieczeń rośnie z każdym dniem. Jednak zachodzące zmiany nie odbijają się jedynie na miejscu. Sama zielarka ma do ukrycia pewien sekret, który powoli zaczyna ciążyć jej pod sercem.

Arlen nie jest już tym człowiekiem, którym był wcześniej, porzucił maskę naznaczonego, wrócił do prawdziwego życia, w którym za towarzyszkę obrał Rennę. Razem będą musieli stawić czoła największemu wrogowi. Czy sobie z tym poradzą?

Oryginalność i niebanalność pomysłu autora cały czas mnie zachwyca, każda strona to poznawanie nowych wątków i jeszcze większa ciekawość, co będzie dalej. Ogromnie zżyłam się z bohaterami, są naprawdę dobrze wykreowani, niektórzy zbyt wyidealizowani, jednak częściej można spotkać takich, którzy swoim zachowaniem ukazują normalne postawy, z którymi mogliśmy się utożsamiać.

„Wielki człowiek nie obawia się, że żona odbierze mu chwałę, Asome.

Taki człowiek wykorzysta jej wsparcie by osiągnąć w życiu więcej.”

W tej księdze było mniej Inevery, w poprzedniej ona wybijała się na pierwszy plan, historia w największej mierze opierała się właśnie nie jej przeżyciach, rozmyślaniach, tu mamy ich mniej. Jeszcze niedawno nie mogłam znieść jej zachowanie, jednak to się zmieniło. Może nie darzę jej największą sympatią, ale uważam, że jest niesamowitą postacią, po pierwsze z drugim dnem, a po drugie ona zawsze ma swój motyw, nie działa bez namysłu. Ta kobieta jest niezwykle intrygująca.

W poprzedniej książce za minus uznałam powtarzające się retrospekcje, wcześniej były one ukazywane w wielu spojrzeniach, co z jednej strony było dobre, a z drugiej niestety nie, bo ile można czytać o tym samym. Jednak tu nie spotkałam się z przeniesieniem w czasie, tu wszystko działo się teraz, w tej chwili. Poznawaliśmy jedynie spojrzenia różnych bohaterów lub widzieliśmy, co działo się w dwóch różnych krainach.

„Wszystkie wojny polegają na rozlewie krwi i odbieraniu ludziom tego,

co dla nich ważne.(...) To cena, którą trzeba zapłacić za jedność.”

Na mój podziw zasługuję także niesamowite ukazanie walk z otchłańcami, a zwłaszcza z ich władcami. Demony zostały nam pokazane w ogromnym świetle, na reszcie też mogłam poznać choć rąbek tajemnicy jakie kryje się w ich pochodzeniu i miejscu, z którego wychodzą. Hierarchia tych istot jest ukazana jako monarchia, walki o władze, intrygi. To codzienność w świecie książąt otchłańców. Ukazanie tej cząstki świata wydało mi się naprawdę ciekawe i poruszyło we mnie myśl, co stanie się z nimi dalej. 

Wciąż, gdy pomyślę o tym tytule jestem pod wrażeniem jego zakończenia. Doprawdy było niesamowite, epickie i zaskakujące. Kompletnie nie takiego rozwiązania się spodziewałam, nie liczyłam, że takie coś może się zdarzyć. Przez półgodziny po przeczytaniu wręcz skakałam po pokoju i rozmyślałam, jak to, co się stanie. Tak nie może być, jestem na nie.

„Miałem w życiu kilku przyjaciół, ale nigdy takiego jak on.”

Z zakończeniem nierozerwalnie łączy się przeszłość, ogromnie rozległa historia dwóch głównych bohaterów. Niesamowite jest to, jak została ukazana ich relacja, jak potrafią skrywać swoje prawdziwe uczucia i jacy są w stosunku do siebie. To ukazanie ich dawnej więzi i obecnych zachowań było dla mnie od początku bardzo ciekawe, dwóch ludzi, a tak do siebie podobnych, pochodzą z  różnych części świata, a ich charakter i hart ducha ukazują ich wielką moc. Zdecydowanie Arlen i Jardir to moje ulubione postacie z całej opowieści. Są jednocześnie tak podobni tak różni. To jest niezwykłe.

O okładce nie będę się wiele rozpisywać, gdyż na jej temat napisałam już w poprzedniej recenzji. W ogólnym rozrachunku jest intrygująca, ale nie porywa. Liczyłabym na trochę więcej, poprzednie tomy miały swój klimat i nutkę tajemnicy, tu mi tego brakuje.

„Nie trzeba wielkiej mądrości, by odróżnić dobro od zła.”

Podsumowując, „Wojna w blasku dnia” była kolejną świetna lekturą. Nie wiem, jak po tak niesamowitym zakończeniu wytrzymam do wydania części czwartej. Każde kolejne spotkanie z twórczością Petera V. Bretta jest nową przygodą, nową walką z nocą i stworami, które czają się blisko nas.

Ocena: świetna 

Autor: Peter V. Brett
Tom: III Księga II

Wydawnictwo: Fabryka Słów

Ilość stron: 528

Cena: 44,90 zł

Data przeczytania: 2013-10-05

Skąd: biblioteka publiczna

Cykl demoniczny:

Malowany Człowiek ks. 1 i 2 --- Pustynna Włócznia ks. 1 i 2 --- Wojna w blasku dnia ks. 1 i 2 ---  The Skull Throne ks. 1 i 2 ---  The Core ks. 1 i 2 + Wielki Bazar i Złoto Brayana
(Podlinkowane numery ksiąg)

Książka przeczytana do wyzwania: