Chwila dla widza - Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy: Morze Potworów

Morze przyjemności, a może jednak morze z horroru dla widza?

Percy Jakson i bogowie olimpijscy to jedna z moich ulubionych serii książek, nie tak dawno kupiłam płytę z pierwszą częścią filmu. Niestety nie przypadła mi ona tak do gustu, jak lektura, mimo wszystko  wyczekiwałam kinowej kontynuacji „Złodzieja pioruna”, może nie ogromnie, ale jednak chciałam się przekonać, jak to wszystko wyjdzie. Liczyłam na lepszą zbieżność z książką, po prostu na lepsze odwzorowanie wydarzeń z historii. Takie było moje marzenie, a jak film „Morze potworów” wypadł w praktyce?

Fabuła filmu niestety bardzo odbiegała od treści książki. Już od samego początku wydarzenia rozgrywały się zupełnie inaczej. Percy nie poznał Tysona w szkole, a już w obozie. W ogóle wszystkie zdarzenia rozpoczęły się zdecydowanie inaczej. Widzom została pokazana scenka, w której Talia, Annabeth, Grover i Luke uciekają przed cyklopami oraz zmiana córki Zeusa w drzewo. Moim zdaniem nie wypadło to jakoś imponująco. Mało być dużo lepiej.

Później przenosimy się znów w czasy, że tak to ujmę, współczesne. Najpierw mamy mały wgląd na złe relacje córki Aresa i Percy’ego, a potem widzimy atak spiżowego byka. Ów stwór bardzo mi się spodobał, moim zdaniem wyglądał naprawdę świetnie. Te wszystkie przekładnie, scena z nim w roli głównej była naprawdę dobra. Podczas ostatecznego starcia do obozu dostaję się Luke i mówi Percy’emu o przepowiedni. Właśnie od tego momentu rozpoczyna się cała akcja, wszystko się rozkręca.

Na początku tej opinii wspomniałam, że liczyłam na większą zbieżność z książką, „Morze potworów” lubiłam bardzo, zwłaszcza dzięki niektórych fragmentom, które będę później wymieniać, dlatego ogromnie na to liczyłam. Niestety chyba nie powinnam, bo się przeliczyłam. Wydarzenia zostały okropnie pomieszane, niektóre usunięte, a jeszcze inne dodane. Po pierwsze i najważniejsze, zniknęła cała magia Morza Potworów, można by powiedzieć, że była to praktycznie spokojna wyprawa. Walczyli jedynie z jednym poważniejszym potworem, potem (spoiler dla nie czytających) oczywiście z Polifenem, ale tu też zabrakło mi tylko świetnych wydarzeń, wspinaczki na owce, oszukania cyklopa, podszywania się pod Nikogo. Bardzo żałuję. Cała ta wyspa była okropnie zepsuta, nie było jedzących mięsa owieczek, walki nad wodą. (koniec spoilera)Cała brawura ich misji została zepchnięta do krótkiej walki. Nie spodobało mi się to.

Teraz coś dla czytelników, usunięte fragmenty. Najważniejsze to moim zdaniem walka wraz z kuzynami Chirona, brak kurortu Kirke, syren. Moim zdaniem najważniejsze sceny z przeprawy przez morze zostały widzom odebrane. Przemiana Percy’ego w świnkę morską była jednym z moich ulubionych fragmentów, a tu niestety została mi odebrana. Chciałabym też zobaczyć przemianę Annabeth. Ale to tylko moje marzenia...

Czas na krótki opis bohaterów (lub może trochę dłuższy...) Percy nie był najgorszy, ale jakoś nie urzekł mojego serca, jak jego książkowy pierwowzór. Annabeth, po pierwsze zmieniła kolor włosów, a nikt o tym ani słowa, jak oni mogli nie zauważyć, blondynka jak w książce, jaka zmiana, a po drugie niby córka Ateny a jakoś nie wykazywała się intelektem. Jeden jej komentarz bardzo mnie rozbawił, nie zacytuję, bo boję się, że coś pomylę, ale wtedy Percy ją pochwalił, a ona odrzekła na tak, przecież jestem córką Ateny. Chodziło jednak jedynie o odkręcenie termosu z czterema wiatrami... Luke trochę się postarzał, w poprzedniej części wyglądał nieźle, ale tu cały czas wydawał mi się stary, czyżby słaba charakteryzacja, on miał wyglądać na góra (może się mylę, bo z tym wiekiem w filmie to kompletnie się gubię), ale chyba na dwudziestolatka. Te jego niby złośliwe komentarze lub usilne próby przekonania Percy’ego do przejścia na złą stronę nie były zbyt porywające. Mimo, że filmowy Grover kompletnie nie pasuję do mojego wyobrażenia ciamajdowatego, mizernego i pryszczatego nastolatka to najbardziej go polubiłam z całej obsady. Dzięki niemu film był bardziej zabawny. Clarisse kompletnie różniła się od postaci z lektury. Po pierwsze była zdecydowanie za ładna, jak na nią (:P), a po drugie jakoś nie za bardzo wyczuwałam jej wrogość do Percy’ego.

Czas na gwóźdź wieczoru a mianowicie postać Tysona. Chłopak jednocześnie pasował i nie pasował do swojej postaci, czasem zachowywał się jak książkowy Tyson, a  czasem wydawał mi się za dorosły, przez co rozumiem to, że był inteligentniejszy, bardziej pomocny i więcej rozumiał, niż jego książkowy odpowiednik. Ostateczne jednak wysuwał się na plus, polubiłam go, był niejednokrotnie uroczy. Zabrakło mi jednej związanej z nim sprawy, a było to mówienie to nauczyciela dzieciaków i do wodnego konia, czegoś w stylu: „O konik, jaki on cudowny”, co kompletnie mnie rozbrajało w książkach. Szkoda...

Sama końcówka filmu była okropnie zmieniona, nie wiedziałam już, co mam myśleć. Działo się w niej coś dziwnego. Akcja z walką na Andromedzie była w zupełnie innym miejscu, a Luke pojawił się w innym miejscu. Tam rozegrała się naprawdę dziwna potyczka. Pod koniec już nic mi nie grało i zastanawiałam się, jaką część ja oglądam. Nie spodobało mi się to.

Tak już, by zakończyć swoje narzekanie (musiałam to zrobić) muszę powiedzieć, że w filmie było trochę za dużo dramatyzowania. W dużej mierze skupiono się na relacji między Percy, a jego nowym bratem, w końcówce też to zaważyło. Może jestem bez uczuć, przynajmniej w tym wypadku, ale w filmie, w którym główną role ma odgrywać akcje wolałabym jej zobaczyć więcej.

Po skończeniu oglądania pomyślałam, że film nie był przeznaczony właśnie dla czytelników, a dla dzieciaków, które chciały by się trochę pobawić. Może właśnie gdybym nie czytała książek byłabym lepiej nastawiona do kontynuacji. Razem z przyjaciółką, która też książkę czytała komentowałyśmy, co chwila wydarzenia i zachowania bohaterów, więc się nie nudziłam, ale mimo wszystko poważnie się zastanowię, czy zaufać tej serii po raz kolejny, jeśli byłaby ekranizowana trzecia część cyklu.

Ocena: średnia

Reżyseria: Thor Freudenthal

Scenariusz: Marc Guggenheim
Część: II
Produkcja: USA
Czas trwania: 1h 46min

Data premiery: 16 sierpnia 2013 (Polska) 7 sierpnia 2013 (świat)

Data obejrzenia: 2013-08-21

Bohaterowie(główni):

Logan Lerman - Percy Jackson

Alexandra Daddario - Annabeth Chase

Douglas Smith - Tyson

Leven Rambin - Clarisse La Rue

Brandon T. Jackson - Grover Underwood

Jake Abel - Luke Castellan

Anthony Head - Chiron

Stanley Tucci - Pan D

Tym trailerem zakończę moją luźną opinię na temat filmu. Jutro wybieram się na kolejny, tym razem wyczekiwany jeszcze bardziej film "Miasto Kości", już się nie mogę doczekać, mam nadzieję, że będzie lepszy. 

Dobrej nocy,

Patrycja

PS. Dla zainteresowanych seriami autora,  dodaję linki moich recenzji:

Seria Olimpijscy herosi:

Zagubiony heros --- Syn Neptuna --- Znak Ateny --- Dom Hadesa --- ??? + Pamiętniki herosów

Seria Percy Jackson i Bogowie Olimpisjcy: 

Złodziej pioruna --- Morze potworów --- Klątwa tytana --- Bitwa w labiryncie --- Ostatni Olimpijczyk + Archiwum herosów + Przewodnik po świecie herosów