Kalendarz adwentowy #24 Wigilia, prezenty i koniec wyzwania



Wesołych Świąt, 

Jak chyba u każdego poranek wigilijny jest pełen stresu, gotowanie, sprzątanie, mam krzycząca, że jeśli wstanę późno, to będę wstawać tak cały rok... No normalka, nieważne, ile ma się lat. Może w takim razie powinnam się w domu pouczyć japońskiego, bym cały rok się uczyła... No nie wyszło. 

Wigilia w tym roku była u mojej cioci, więc to tam mikołaj przyniósł wszystkie prezenty, dostałam książkę, paletkę cieni, cudny szalik, trochę słodyczy i kalendarz. Wszystko mi się bardzo podobało i wielu rzeczy już używam. Paletka otworzy mi chyba nową pasję, mam już 3, więc chyba trzeba zacząć się malować do pracy. Po wigilii znów włączyłam "Alice in Borderland", ale byłam tak padnięta, że zasnęłam i wciąż oglądam 2. 

Chciałam na koniec wyzwania podsumować jak ono mi szło. Otóż początkowo dodawałam posty codziennie, później kolejnego dnia, a ostatnie dni były zdecydowanie bardziej opóźnione. Jestem jednak szczęśliwa, że dokończyć wyzwanie i móc powiedzieć, że wróciłam do blogowania. Chciałabym teraz w nowym roku dodawać chociaż dwa posty na tydzień, a także by zamieszczać znów recenzję. Mam już kilka tytułów, które muszę opisać. Liczę, że pasja wygra. 

さ よ な ら! 

Patrycja! 

 

Komentarze

Prześlij komentarz

Drogi czytelniku,
cieszę się, że pojawiłeś się na moim blogu. To już jest dla mnie wiele, ale jeśli masz ochotę pozostaw po sobie jeszcze komentarz. Każdy z nich sprawia mi ogromną przyjemność, bo wiem wtedy, że moje pisemne starania nie poszły na marne. Miłego czytania i komentowania.

Pozdrawiam,
Patrycja.

Wejścia

Popularne posty z tego bloga

Cesarz cierni

Obraz
Opowiem Wam bajkę.                "Dobrych ludzi świat pożera na śniadanie." Dawno , dawno temu, a może nie tak dawno, a może to dopiero nastąpi, żył sobie chłopiec. Był księciem, jednak nie miał objąć władzy po swoim ojcu. Ta rola przypadła jego bratu. Chłopiec nie chciał władzy, nie pociągała go. Miał wszystko, co potrzebne mu było do szczęścia: kochającą matkę, brata i szczęśliwe życie. Wiele jednak się zmieniło, kiedy powóz, w którym jechał on i jego najbliżsi, został napadnięty. Oprawcy zabili jego matkę, brata, a on trafił w cierniowy krzak, z którego nie mógł się wydostać. Został sam, a ciernie na zawsze pozostawiły ślady na jego duszy. Chłopiec ten przestał być wtedy niewinny. Porzucił dawne życie, ojca, który nim gardził i ruszył w świat. Zabijał, kradł, gwałcił, poniewierał, kaleczył. Nic nie było dla niego święte, wszelkie zasady przestały mieć znaczenie. Nikt już nawet w myślach nie mógłby go nazywać chłopcem...
Czytaj więcej

Drama Time: We Best Love No. 1 For You (recenzja)

Obraz
Jak to się wszystko zaczęło?  Miałam nie pisać osobnej recenzji We Best Love , tylko ostatecznie dodać jedną łączona, jednak... We Best Love to tak świetna seria, że szkoda, by nie podzielić tego na dwa razy, może wtedy zainteresuje więcej osób. Jak wiecie zaczęłam oglądać sporo dram BL, są idealnym umilaczem czasu i dostarczają wiele emocji.  We Best Love opowiada historię od wrogów do zakochanych. Zhou Shu Yi jest najlepszych uczniem na swoim uniwersytecie, do czasu, kiedy na jego uczelnię przenosi się jego odwieczny rywal - Gao Shi De. Chłopak zawsze był od niego lepszy, we wszystkim i Zhou Shu Yi go nie znosi. Gao Shi De jednak zawsze odbierał ich relację trochę inaczej.  Tajwańskie serie BL zawsze mają trochę inny klimat niż tajlandzkie, a może to ja takie dobieram. Mają one według mnie głębszą, lepiej poprowadzoną relację. Czuć w niej autentyzm i opowieść budowana jest w taki sposób, że człowiek czuje się podążać za prawdziwymi, realnymi postaciami, a nie aktorami.  Część ta sk
Czytaj więcej

Drama time: Penthouse sezon I (recenzja)

Obraz
Zacznijmy morderstwem Z hotelowego balkonu spada dziewczyna, kto tak naprawdę jest mordercą? By się tego dowiedzieć akcja cofa się 2 miesiące wcześniej. Poznajemy mieszkańców luksusowego hotelu, rodziców, którzy zrobią wszystko dla swoich małych, rozwydrzonych dzieci. Rodziców również nie można nazwać idealnymi, każdy z nich ma coś za uszami i ukrywa niejedną tajemnicę.  Penthouse włączyłam po rewelacyjnych recenzjach znajomych, szale w Internecie i ogromnie dobrej oglądalności w Korei. Włączając pierwszy odcinek wiedziałam już dlaczego. Ta jedna z tych dram, w których drama dramę pogania. Nikt nie jest idealny, każdy próbuje oszukać na swój sposób, nie ma bohatera, któremu chcemy kibicować, a jednocześnie nie możemy przestać oglądać. Oglądanie odcinków to była mordęga. Drama niesamowicie wciąga i to do tego stopnia, że chce się przewinąć, by od razu dowiedzieć się, co będzie dalej. Bohaterowie nie cofną się przed niczym, nie mają skrupułów, więc ciężko przewidzieć ich kolejne ruchy.
Czytaj więcej