Chwila dla widza: serial "Stranger Things" (sezon I)

Jak to się wszystko zaczęło...

Dziś skończyłam oglądanie 3 sezonu "Stranger Things" i chciałam od razu napisać recenzję i swoje wrażenia, ale nastąpiła awaria. Okazało się, że nie pisałam nic o poprzednich dwóch sezonach, a przecież to wielki błąd. Czas więc wrócić na chwilę do starszych czasów, do tego co miało miejsce na samym początku. 

"Stranger Things" oglądałam w roku kiedy wyszło w wakacje, spędziłam wtedy jeden dzień na jego oglądaniu i to była jedna z najlepszych decyzji. Serial był genialny! Po pierwsze historia była odświeżająca, bohaterowie doskonale dobrani i intrygujący, szczególnie ci najmłodsi, a do tego działo się naprawdę wiele. To był jeden z tych seriali, które chciałam polecać każdemu i to robiłam. Chyba każdy wie, o czym dokładanie opowiada, ale ze względu na formę recenzji, muszę krótko streścić początek wydarzeń. 

Czwórka przyjaciół gra w „Dungeons and Dragons” w piwnicy rodziców, nie jest to ich pierwsza rozgrywka, ale zdecydowanie najbardziej pamiętna. Podczas powrotu do domu ginie Will, jeden z kolegów i wtedy wszystko zaczyna się rozwijać bardzo niepokojąco. Przyjaciele próbują go odszukać, a z pomocą przychodzi im dziwna dziewczyna Eleven, która ma niespotykane umiejętności. 

Akcja powieści rozgrywa się w latach 80', co już na starcie mocno wyróżniało serial w 2016 roku. Przeniósł część dorosłych do lat ich młodości, czasów dzieciństwa, a część jak mnie, pokazał jak te czasy wyglądały w Ameryce. Czuć klimat filmów, które widziałam, coś co można wyczuć w powieściach Stephena Kinga. Odniesienie do popkultury i sentyment widzów sprawiły, że serial szybko zyskiwał widzów i zrobiło się o nim głośno. 

Lampki były jednym z naprawdę ważnych elementów serialu

Poza tym jednak mamy świetną opowieść. Pomieszanie fantastyki z czasami, kiedy technologia nie była jeszcze rozwinięta tak jak obecnie, sprawiło, że bohaterowie mieli pomiędzy sobą utrudniony kontakt i łatwo można było uwierzyć w problemy, jakie ich spotykają. Mimo że to fikcja jednocześnie czuć autentyzm w działaniach postaci.

A jeśli o nich mowa, to pamiętam jak ogromny szok przeżyłam, gdy zobaczyłam jak cudownie są wykreowane. Od dzieciaków, przez dorosłych, to wszystko było takie prawdziwe, łatwo było w to uwierzyć, śledzić ich losy i po prostu im kibicować. Tym bardziej, ze wróg był niezwykle niebezpieczny. Podobało mi się jak ukazywane były relacje chłopaków, a także rozwój z bohaterów, który można było poznać już w czasie jednego sezonu. Dodatkowo gdzieś w tle było życie rodzinne, miłosne, więc bohaterowie nie byli tylko pionkami na planszy, którzy walczyli ze złem. 

"Stranger Things" był czymś innym, czymś, co sprawiło, że spędziłam calutki dzień i bez przerwy oglądałam serial(to samo dzieje się teraz z 3 sezonem). Twórcy potrafią zainteresować, wzbudzić ciekawość i niekiedy lęk. Serial bowiem ma bardzo halloweenowy vibe, ma wzbudzać niepokój i zaintrygować. 

Do posłuchania:

Komentarze

  1. Wioleta Sadowska 13 kwietnia 2020 09:32

    Przyznam, że od dawna mam ochotę na ten serial. Dużo dobrego o nim czytałam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Patrycja14 kwietnia 2020 09:34

      Zdecydowanie polecam, za mną wszystkie 3 sezony i wszystkie są świetne :)

      Pozdrawiam,
      P.

      Usuń
  2. Martyna K.13 kwietnia 2020 19:23

    Nie wiem, czy by mi się spodobał.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Patrycja14 kwietnia 2020 09:45

      To już zależy, czy lubisz fantastykę i lata 80' ;)

      Pozdrawiam,
      P.

      Usuń

Prześlij komentarz

Drogi czytelniku,
cieszę się, że pojawiłeś się na moim blogu. To już jest dla mnie wiele, ale jeśli masz ochotę pozostaw po sobie jeszcze komentarz. Każdy z nich sprawia mi ogromną przyjemność, bo wiem wtedy, że moje pisemne starania nie poszły na marne. Miłego czytania i komentowania.

Pozdrawiam,
Patrycja.

Wejścia

Popularne posty z tego bloga

Cesarz cierni

Obraz
Opowiem Wam bajkę.                "Dobrych ludzi świat pożera na śniadanie." Dawno , dawno temu, a może nie tak dawno, a może to dopiero nastąpi, żył sobie chłopiec. Był księciem, jednak nie miał objąć władzy po swoim ojcu. Ta rola przypadła jego bratu. Chłopiec nie chciał władzy, nie pociągała go. Miał wszystko, co potrzebne mu było do szczęścia: kochającą matkę, brata i szczęśliwe życie. Wiele jednak się zmieniło, kiedy powóz, w którym jechał on i jego najbliżsi, został napadnięty. Oprawcy zabili jego matkę, brata, a on trafił w cierniowy krzak, z którego nie mógł się wydostać. Został sam, a ciernie na zawsze pozostawiły ślady na jego duszy. Chłopiec ten przestał być wtedy niewinny. Porzucił dawne życie, ojca, który nim gardził i ruszył w świat. Zabijał, kradł, gwałcił, poniewierał, kaleczył. Nic nie było dla niego święte, wszelkie zasady przestały mieć znaczenie. Nikt już nawet w myślach nie mógłby go nazywać chłopcem...
Czytaj więcej

Drama Time: We Best Love No. 1 For You (recenzja)

Obraz
Jak to się wszystko zaczęło?  Miałam nie pisać osobnej recenzji We Best Love , tylko ostatecznie dodać jedną łączona, jednak... We Best Love to tak świetna seria, że szkoda, by nie podzielić tego na dwa razy, może wtedy zainteresuje więcej osób. Jak wiecie zaczęłam oglądać sporo dram BL, są idealnym umilaczem czasu i dostarczają wiele emocji.  We Best Love opowiada historię od wrogów do zakochanych. Zhou Shu Yi jest najlepszych uczniem na swoim uniwersytecie, do czasu, kiedy na jego uczelnię przenosi się jego odwieczny rywal - Gao Shi De. Chłopak zawsze był od niego lepszy, we wszystkim i Zhou Shu Yi go nie znosi. Gao Shi De jednak zawsze odbierał ich relację trochę inaczej.  Tajwańskie serie BL zawsze mają trochę inny klimat niż tajlandzkie, a może to ja takie dobieram. Mają one według mnie głębszą, lepiej poprowadzoną relację. Czuć w niej autentyzm i opowieść budowana jest w taki sposób, że człowiek czuje się podążać za prawdziwymi, realnymi postaciami, a nie aktorami.  Część ta sk
Czytaj więcej

Drama time: Penthouse sezon I (recenzja)

Obraz
Zacznijmy morderstwem Z hotelowego balkonu spada dziewczyna, kto tak naprawdę jest mordercą? By się tego dowiedzieć akcja cofa się 2 miesiące wcześniej. Poznajemy mieszkańców luksusowego hotelu, rodziców, którzy zrobią wszystko dla swoich małych, rozwydrzonych dzieci. Rodziców również nie można nazwać idealnymi, każdy z nich ma coś za uszami i ukrywa niejedną tajemnicę.  Penthouse włączyłam po rewelacyjnych recenzjach znajomych, szale w Internecie i ogromnie dobrej oglądalności w Korei. Włączając pierwszy odcinek wiedziałam już dlaczego. Ta jedna z tych dram, w których drama dramę pogania. Nikt nie jest idealny, każdy próbuje oszukać na swój sposób, nie ma bohatera, któremu chcemy kibicować, a jednocześnie nie możemy przestać oglądać. Oglądanie odcinków to była mordęga. Drama niesamowicie wciąga i to do tego stopnia, że chce się przewinąć, by od razu dowiedzieć się, co będzie dalej. Bohaterowie nie cofną się przed niczym, nie mają skrupułów, więc ciężko przewidzieć ich kolejne ruchy.
Czytaj więcej