Treasure ep.3: One to all - ATEEZ (recenzja albumu)

Coś wakacyjnego

Trzeci album Ateez wyszedł już w wakacje, jednak ze względu na pewne problemy dotarł do mnie ze sporym opóźnieniem. Zespół pokochałam po ich drugim comebacku, kiedy to przesłuchałam "Say my name" i po prostu musiałam zamówić ich wszystkie albumy, których na szczęście było wtedy tylko dwa. Zespół ma świetny pomysł na opowieść, a także charaktery chłopaków nie pozwalają ich nie lubić.

Treasure ep.3 jest trzecim mini albumem ATEEZ. Zawiera zaledwie 6 utworów, z których aż 3 mają MV i były promowane. Klimat płyty tym razem jest weselszy, nie ma tego mocnego charakteru, który mają poprzednie albumy. Mnie osobiście nie podoba się przez to aż tak, jednak dał im pierwszą wygraną w Korei, a także bardzo się spodobał Koreańczykom, gdyż ma najwyższą sprzedaż.

Wciąż pamiętam dzień, kiedy z ogromnym wyczekiwaniem czekałam na MV, a tu ukazały się dwa. Nie wiedziałam, co mam czuć, ale byłam niesamowicie zadowolona, bo oba preview utworów mi się podobały. Ateez bowiem stworzyli konkurs dla fanów, by wybrali najlepszy. Na szczęście wyszło, że ukazały się dwa MV do "Wave" i "Illusion", do obu wersji mamy również albumy i photobooki. Oczywiście, musiałam kupić obie.

"Illusion" jest rozrywkowe, choć spokojniejsze, jeśli chodzi o MV. Słuchając czuć rozmarzenie, po prostu wakacje. "Wave" również jest wakacyjną piosenką, jednak taką bardziej w stylu ATEEZ, tak czuję. Pomiędzy nimi znajdziemy "Crescant", który upłynnia przejście między piosenkami. Mnie osobiście najbardziej podoba się pierwszy utwór z albumu. "Utopia" jakoś tak mnie zaczarowała. Doskonale pokazuje moc wokali chłopców. "Aurora" również ma MV, jest utworem który również ukazuje wokal chłopaków z najlepszej strony. Ma w sobie energię. Ostatnim kawałkiem jest "Dancing like a butterfly wings", takim do którego chciałabym pobujać się na koncercie.

Najlepsze w tym albumie jest to, że ATEEZ pokazało zupełnie inną stronę. Do tej pory ich albumy miały taki mocniejszy koncept, wręcz dark, tutaj zaś jest możemy posłuchać bardziej delikatnej ich strony. Wciąż czuć ich, jednak pokazują, że czują się dobrze w różnych konceptach i w każdym pokazują swoją olbrzymią energię.

Mając dwa albumy mogę powiedzieć, że sesja "Illusion" bardziej mi się spodobała. Mimo że jest wewnątrz to ładniej pokazuje chłopaków i jest zdecydowanie bardziej żywiołowa. Uwielbiam to, że z nazwą jak i ze stylistyką wykonania albumu wciąż trzymają się jednego konceptu. Stojąc na półce albumy wyglądają dzięki temu ładnie. Żałuję tylko, że powtórzyli kolor czerwony w dwóch opakowaniach, mogli rzucić zielony i każdy, by się wyróżniał.


PS. Czekacie na premierę full albumu? Ja bardzo!