Felix, Net i Nika oraz Teoretycznie Możliwa Katastrofa


Po przeczytaniu pierwszej części serii Felix, Net i Nika zastanawiałam się, czym jeszcze może mnie autor zaskoczyć? Jak na początek serii był on bardzo zaskakujący, żadnego przynudzania o postaciach, wszystko przystępnie i łatwo podane, sama przyjemność czytania. Po takim rozpoczęciu miałam wielkie oczekiwania... Jak myślicie, czy seria je zaspokoiła?

 Zaczęło się normalnie, jak co rano ruszyli do szkoły, spotkali się na korytarzu, nagle zobaczyli nauczycielkę krzyczącą i biegnącą w ich stronę... <No dobra to już mniej normalne. Ale nie ważne.> ... za nauczycielkę biegło coś dziwnego, było ogromne i miało liście... <Tak liście!> ... Przyjaciele pomyśleli, ze mają zwidy...  <Chyba każdy, by tak zrobił.> ... Ale to nie była prawda. Nagle to coś zaczęło przesuwać się w ich stronę. Felix powiedział, by się nie ruszali, bo roślina wyczuwa ruchy. <Rada z serii "Jak przetrwać w szkole", będzie ich więcej> Nie wytrzymali i zaczęli uciekać.  Rosiczka<bo tak zwała się roślina, która jak wiadomo jest mięsożerna> pobiegła za nimi, podstępem zamknęli ją w toalecie. Czy początek Ci się spodobał, jeśli tak pomyśl, że im dalej tym jeszcze lepiej...

W tej części jest wiele akcji, wyobraźnia autora doszła chyba do kumulacji, nie wiem, czy sama wymyśliłam choć część tej historii. Pamiętam, że gdy byłam młodsza miałam zadaną pracę domową z historii, by narysować, jak wyobrażam sobie świat za 100 lat, teraz po przeczytaniu serii znów przypomniałam sobie ten obrazek, autor miał podobne wyobrażanie przyszłości jak ja :D

Bohaterowie to zgrana paczka, każde z osobna to świetna osoba, ale razem są nie do pobicia. Nadal moją ulubioną postacią jest Nika, strasznie było mi jej żal, gdy nie mogła wpłynąć  na przyszłość, często sama chce coś zmienić w swoim życiu, nawet drobne sprawy, ale gdy ona była tak blisko wszystko jej przeszkadzało. Felix w tej części jeszcze bardziej autor pokazał, jaki jest inteligentny, jego plany, znajomość urządzeń jest znakomita, czasem mówił tak mądrze, że aż się gubiłam:P
Net w tej części zaskoczył mnie negatywnie, jest strasznie strachliwą postacią, bał się podejmować ryzyka, wolał wybierać łatwiejsze rozwiązania i często narzekał, trochę mnie denerwował, choć nadal go lubię.

Plakat filmu
Świetny był wątek wprowadzenia przez pisarza czwartego wymiaru, nie czytałam jeszcze książki na ten temat, ale jest on bardzo ciekawy. Okresy, w które trafiali nastolatkowie były ciekawe, sama chciałabym się w nich znaleźć  chętnie poznawałabym wszystko z tej perspektywy. Ciekawe elementy tych niebieskich duchów, Bezkształtów, nadal ich trochę nie ogarniam  ale świetny pomysł, bardzo, bardzo oryginalny. Liczę, że będzie ich więcej w kolejnych częściach, oczywiście pisze o pomysłach ;)

Jedynym minusem w książce moim zdaniem może być wycieczka szkolna, podwoiła się liczba postaci których nienawidzę w tej książce, pierwszą jest oczywiście Eftep, a druga kierownik hotelu, jacy oni są podobni, obaj niemili, dbający tylko o siebie i samochwalcy. Jednak dobrze, że takie postacie są, bo jest większy kontrast między tymi dobrymi i gorszymi.

Z niecierpliwością czekam na kolejną część, niedługo wybiorę się po nią do biblioteki  serdecznie polecam przeczytać, jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś. Ale uważaj, gdy raz sięgniesz już sie nie odczepić, ta książka jest jak rzep, tylko łapie dokładniej. ;)
Ocena 9/10



Autor: Rafał Kosik
Tom: II
Wydawnictwo: Powergraph
Ilość stron: 536
Cena: 34,90zł
Data przeczytania: 2012-09-22
Skąd: biblioteka publiczna

Seria:
Gang Niewidzialnych Ludzi --- Teoretycznie Możliwa Katastrofa --- Pałac Snów --- Pułapka Nieśmiertelności --- Orbitalny Spisek --- Orbitalny Spisek 2. Mała Armia --- Trzecia Kuzynka --- Bunt Maszyn --- Świat Zero --- Świat Zero 2. Alternauci 





Komentarze

  1. Ciekawe, też bym chciała przeczytać:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Recenzja jest świetna i zachęcająca, jednak książka nie jest dla mnie :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Na pewno lepsza niż poprzednia część :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Drogi czytelniku,
cieszę się, że pojawiłeś się na moim blogu. To już jest dla mnie wiele, ale jeśli masz ochotę pozostaw po sobie jeszcze komentarz. Każdy z nich sprawia mi ogromną przyjemność, bo wiem wtedy, że moje pisemne starania nie poszły na marne. Miłego czytania i komentowania.

Pozdrawiam,
Patrycja.

Wejścia

Popularne posty z tego bloga

Cesarz cierni

Drama Time: We Best Love No. 1 For You (recenzja)

Drama time: Penthouse sezon I (recenzja)