Nie pijąc kawy, czytam "Zanim wystygnie kawa. Opowieści z kawiarni" - Toskikazu Kawaguchi

Niepozorny lokal gdzieś w Japonii. Zwyczajna obsługa serwująca klientom dania i napoje, które zamówią. Ale jeden stolik niesie ze sobą pewną opowieść. To niby tylko miejska legenda, ale czy w każdej opowieści nie ma ziarenka prawdy?

„Zanim wystygnie kawa” to seria książek autorstwa Toshikazu Kawaguchi, pierwszy tom miałam okazję przeczytać w zeszłym roku, a także spotkać autora na warszawskich targach książki, gdzie poza spotkaniem autorskim była sesja podpisywania książek. W tym roku w styczniu uznałam, że czas zapoznać się z kolejnym tomem serii i tak sięgnęłam po „Zanim wystygnie kawa. Opowieści z kawiarni”.

Książka rozpoczyna się nieśpiesznie, tak jak poprzedni tom. Zbiór zawiera 4 opowiadania i każde z nich przedstawia historię, która daje do myślenia i pozostawia, może nie z czystym smutkiem, ale pewną dozą nostalgii. Czasem wydaje mi się, że opowieści te są idealne, by położyć się pod kocykiem z ciepłą czekoladą(lub kawą, jeśli ktoś lubi) i po prostu dać się pochłonąć opowieści.

Tempo historii, a także fakt powtarzalności tłumaczenia jak działa kawiarnia może dla niektórych wydać się nużące. Każda opowieść może być czytana niezależnie od siebie, a jedynie losy pracowników kawiarni, które są tłem zdarzeń, sprawiają, że nie mogę polecić zmiany kolejności czytania, dlatego tomy polecam czytać w kolejności wychodzenia.

Czas chyba na zdradzenie czym jest ta tajemnicza niecodzienność, która ma miejsce w kawiarni. Otóż w NAZWA można się przenieść w czasie. Są jednak pewne zasady, które w głównej mierze można skrócić do tego, że nie można zmienić tego, co miało miejsce i wpłynąć na przyszłość, a całe spotkanie trwa do momentu zanim wystygnie nalana przez obsługę kawa. Po poznaniu zasad nie każdy decyduje się, by spróbować podróży.

Nie wyobrażam sobie żadnego z czytelników, który po zapoznaniu się z powieścią nie pomyślałby, jak sam by postąpił w tamtym momencie, czy chciałby cofnąć się w czasie lub przynieść w przyszłość, czy dałby radę zachować zimną krew, z kim chciałby porozmawiać. Zawsze po skończeniu mam uczucie oczyszczenia, jakbym chwilę musiała się zastanowić, trochę więcej dowiedzieć o siebie i zadać pytania, których zwykle nie zadaje. Nie znaczy to jednak że książka jest bardzo ambitna, jest to lekka opowieść, którą bardzo łatwo zrozumieć, do myślenia nie zmusza sposób, w jaki jak napisana, ale to o czym jest i jak emocjonalne są przedstawione wydarzenia. 

Komentarze

Prześlij komentarz

Drogi czytelniku,
cieszę się, że pojawiłeś się na moim blogu. To już jest dla mnie wiele, ale jeśli masz ochotę pozostaw po sobie jeszcze komentarz. Każdy z nich sprawia mi ogromną przyjemność, bo wiem wtedy, że moje pisemne starania nie poszły na marne. Miłego czytania i komentowania.

Pozdrawiam,
Patrycja.

Wejścia

Popularne posty z tego bloga

Cesarz cierni

Obraz
Opowiem Wam bajkę.                "Dobrych ludzi świat pożera na śniadanie." Dawno , dawno temu, a może nie tak dawno, a może to dopiero nastąpi, żył sobie chłopiec. Był księciem, jednak nie miał objąć władzy po swoim ojcu. Ta rola przypadła jego bratu. Chłopiec nie chciał władzy, nie pociągała go. Miał wszystko, co potrzebne mu było do szczęścia: kochającą matkę, brata i szczęśliwe życie. Wiele jednak się zmieniło, kiedy powóz, w którym jechał on i jego najbliżsi, został napadnięty. Oprawcy zabili jego matkę, brata, a on trafił w cierniowy krzak, z którego nie mógł się wydostać. Został sam, a ciernie na zawsze pozostawiły ślady na jego duszy. Chłopiec ten przestał być wtedy niewinny. Porzucił dawne życie, ojca, który nim gardził i ruszył w świat. Zabijał, kradł, gwałcił, poniewierał, kaleczył. Nic nie było dla niego święte, wszelkie zasady przestały mieć znaczenie. Nikt już nawet w myślach nie mógłby go nazywać chłopcem...
Czytaj więcej

Drama Time: We Best Love No. 1 For You (recenzja)

Obraz
Jak to się wszystko zaczęło?  Miałam nie pisać osobnej recenzji We Best Love , tylko ostatecznie dodać jedną łączona, jednak... We Best Love to tak świetna seria, że szkoda, by nie podzielić tego na dwa razy, może wtedy zainteresuje więcej osób. Jak wiecie zaczęłam oglądać sporo dram BL, są idealnym umilaczem czasu i dostarczają wiele emocji.  We Best Love opowiada historię od wrogów do zakochanych. Zhou Shu Yi jest najlepszych uczniem na swoim uniwersytecie, do czasu, kiedy na jego uczelnię przenosi się jego odwieczny rywal - Gao Shi De. Chłopak zawsze był od niego lepszy, we wszystkim i Zhou Shu Yi go nie znosi. Gao Shi De jednak zawsze odbierał ich relację trochę inaczej.  Tajwańskie serie BL zawsze mają trochę inny klimat niż tajlandzkie, a może to ja takie dobieram. Mają one według mnie głębszą, lepiej poprowadzoną relację. Czuć w niej autentyzm i opowieść budowana jest w taki sposób, że człowiek czuje się podążać za prawdziwymi, realnymi postaciami, a nie aktorami.  Część ta sk
Czytaj więcej

Drama time: Penthouse sezon I (recenzja)

Obraz
Zacznijmy morderstwem Z hotelowego balkonu spada dziewczyna, kto tak naprawdę jest mordercą? By się tego dowiedzieć akcja cofa się 2 miesiące wcześniej. Poznajemy mieszkańców luksusowego hotelu, rodziców, którzy zrobią wszystko dla swoich małych, rozwydrzonych dzieci. Rodziców również nie można nazwać idealnymi, każdy z nich ma coś za uszami i ukrywa niejedną tajemnicę.  Penthouse włączyłam po rewelacyjnych recenzjach znajomych, szale w Internecie i ogromnie dobrej oglądalności w Korei. Włączając pierwszy odcinek wiedziałam już dlaczego. Ta jedna z tych dram, w których drama dramę pogania. Nikt nie jest idealny, każdy próbuje oszukać na swój sposób, nie ma bohatera, któremu chcemy kibicować, a jednocześnie nie możemy przestać oglądać. Oglądanie odcinków to była mordęga. Drama niesamowicie wciąga i to do tego stopnia, że chce się przewinąć, by od razu dowiedzieć się, co będzie dalej. Bohaterowie nie cofną się przed niczym, nie mają skrupułów, więc ciężko przewidzieć ich kolejne ruchy.
Czytaj więcej