Chwila dla widza - film "Samsara"

Nie wiem, czy słyszeliście, ale w 2011 roku do kin trafił film „Sansara”, który został okrzyknięty światowym hitem. Niedawno, w ramach Akademii Filmowej miałam okazję zobaczyć to cudo na wielkim ekranie.

Film jest historią, w której twórca użył samych obrazów, brak w niej dialogów, fabuły, bohaterów. Cały czas przemykają nam jedynie przed oczami niesamowite widoki i muzyka. Niektóre z tych zdjęć wzbudzały podziw, inne negatywne uczucia. Naprawdę działały na odbiorcę, muzyka dopasowana idealnie. Jednak na tym kończą się superlatywy.

Podczas oglądania filmu okropnie się wynudziłam. Było to działo z przesłaniem, ale nastawiałam się na coś innego, na coś zupełnie innego.  Może to nie ten wiek i nie potrafię docenić zamysłu twórcy, ale przecież odnalazłam przesłanie, które dawał nam reżyser. Mimo wszystko nie chciałabym oglądać go jeszcze raz. Podczas oglądania nie było żadnych zawrotnych, niespodziewanych scen, nie było dla mnie czegoś, co by dało mi motywację do dalszego oglądania. W sumie to cały czas działo się to samo. Koledzy obok mnie nawet śmiali się, czy teraz wszystko nie zacznie się od nowa, bo podczas zakończenie film wrócił do momentu wyjścia.



Niestety na temat tego seansu nie mam, co się rozpisywać. Po prostu zachwycające zdjęcia i muzyka. Nic więcej. Aż chciałoby się jakieś wielkie bum na koniec. Niestety nie porwała mnie ta historia. Ważny jednak był jej przekaz. Dla mnie, twórca przekazywał nam, że w życiu zbyt mocno ingerujemy w naturę, zmieniamy Ziemie wedle naszego uznania, nie licząc się, z tym jak to wpłynie na następne pokolenia. Konsumpcjonizm i powszechny pęd nie pozwalają nam dojrzeć tego, co ważne, co prawdziwe.

To fragment mojej ulubionej sceny
„Samsarę” pozostawię bez oceny, dla mnie nie był to film taki, jaki teraz to rozumiemy. Był czymś innym, a jak go odbierzemy, to zależy tylko od nas. Niestety ja, jak i większość mojej klasy z seansu wyszłam znudzona i wymęczona. Nie był on czymś, co mnie porwało.

Ocena: -
Reżyseria: Ron Frincke
Scenariusz: Ron Fricke, Mark Maginson
Część: -
Produkcja: USA
Czas trwania: 1h 55 min
Data premiery: 16 września 2011 (świat)
Data obejrzenia: 2013-10-05
Bohaterowie: -

Trailer: 

Komentarze

  1. scorpius17 listopada 2013 17:47

    Dość dziwne, ale myślę że zarazem wspaniałe doświadczenie :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Unknown17 listopada 2013 18:39

    Słyszałam o coś o nim. Chciałabym go oglądnąć, ale jeśli rzeczywiście będzie nudny to najpewniej nie oglądnę go do końca.. :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Martyna K.18 listopada 2013 08:49

    Chyba ja też sobie odpuszczę.

    OdpowiedzUsuń
  4. Basia Pelc18 listopada 2013 13:48

    Pierwsze słyszę, mój mąż z chęcią by obejrzał, on lubi takie dziwności.

    OdpowiedzUsuń
  5. Polaris18 listopada 2013 14:49

    Po trailerze myślę, że mógłby mi się spodobać. Wygląda to naprawdę ciekawie, tylko właśnie nie wiem czy dwie godziny oglądania takich obrazów to przyjemność, czy jednak trochę za dużo. Ale jestem zaciekawiony :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Rosemarie18 listopada 2013 18:01

    Nie słyszałam o nim, więcej - kompletnie mnie nie interesują takie filmy.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Drogi czytelniku,
cieszę się, że pojawiłeś się na moim blogu. To już jest dla mnie wiele, ale jeśli masz ochotę pozostaw po sobie jeszcze komentarz. Każdy z nich sprawia mi ogromną przyjemność, bo wiem wtedy, że moje pisemne starania nie poszły na marne. Miłego czytania i komentowania.

Pozdrawiam,
Patrycja.

Wejścia

Popularne posty z tego bloga

Ostatnia spowiedź

Obraz
"Za miłość złożoną z setek zdań i tysięcy słów..." Muzyk i przypadkowo spotkana dziewczyna, wszystko wiedzą jak mogłoby się to skończyć. Pojedyncze spotkanie, może również zakończone, jednak doprowadzające do że już nigdy więcej się nie spotkają. Nigdy. On o niej zapomni, a ona będzie wzdychać do artysty, z którym dane jej było spędzić kilka godzin... Ally utknęła na lotnisku na kilka godzin, czeka na lot do Francji, gdzie ma zacząć poukładane życie z mężczyzną wybranym przez jej matkę, którego nawet nie kocha i nawet nie chcę pokochać. Jej serce wciąż pamięta jej dawny związek, który skończył się dla niej tragicznie. Wciąż ma lęk przed pełnym oddaniem się komuś. Bradin jest bożyszczem nastolatek, właśnie wraca z trasy koncertowej i nawet w samolocie jedna z jego fanek próbuję go lepiej poznać. On nienawidzi braku anonimowości, który wciąż czuję. Dowiaduje się, że na kolejny lot musi czekać kilka godzin. Ich drogi stykają się właśnie na lotnisku. On jest rozbawiony ...
Czytaj więcej

Uczucia silniejsze niż "Duma i Uprzedzenie" serial BBC z 1995

Obraz
Miałam Wam pisać o targach, ale postanowiłam, że opiszę Wam chyba mój ulubiony serial romantyczny, do którego potrafię wracać co roku, gdy najdzie mnie akurat ochota na pełen emocji seans. W piątek w zeszłym tygodniu nie wiedziałam, co sobie włączyć kładąc się spać i tak wpadłam na powtórkę "Dumy i Uprzedzenia". Oczywiście nie skończyłam jej, bo zawiera 6 odcinków po około 50 minut, więc seans miałam rozłożony na dwa dni.  Historię panny Elisabeth Bennet i pana Fitzwilliama Darcy'ego zna chyba każdy. Druga w kolejności z sióstr Bennet w swojej miejscowości uchodzi za piękność, jest inteligenta, zabawna, ale nawet to podczas pierwszego spotkania nie zachwyca pana Darcy'ego, który wraz z przyjacielem przyjechał na wieś do wiejskiej rezydencji. Bingley zaś zachwycony jest najstarszą z sióstr, Jane, ona również pokochała go właściwie od pierwszego spotkania, na pewno na przeszkodzie nie stoi pokaźny majątek mężczyzny. Żadna z par jednak nie będzie miała prostej drogi do m...
Czytaj więcej

Drama time: Penthouse sezon I (recenzja)

Obraz
Zacznijmy morderstwem Z hotelowego balkonu spada dziewczyna, kto tak naprawdę jest mordercą? By się tego dowiedzieć akcja cofa się 2 miesiące wcześniej. Poznajemy mieszkańców luksusowego hotelu, rodziców, którzy zrobią wszystko dla swoich małych, rozwydrzonych dzieci. Rodziców również nie można nazwać idealnymi, każdy z nich ma coś za uszami i ukrywa niejedną tajemnicę.  Penthouse włączyłam po rewelacyjnych recenzjach znajomych, szale w Internecie i ogromnie dobrej oglądalności w Korei. Włączając pierwszy odcinek wiedziałam już dlaczego. Ta jedna z tych dram, w których drama dramę pogania. Nikt nie jest idealny, każdy próbuje oszukać na swój sposób, nie ma bohatera, któremu chcemy kibicować, a jednocześnie nie możemy przestać oglądać. Oglądanie odcinków to była mordęga. Drama niesamowicie wciąga i to do tego stopnia, że chce się przewinąć, by od razu dowiedzieć się, co będzie dalej. Bohaterowie nie cofną się przed niczym, nie mają skrupułów, więc ciężko przewidzieć ich kolejne ruc...
Czytaj więcej