Jestem Grimalkin

Uciec przed pogonią.

„Każdego dnia powtarzaj sobie, że jesteś najlepsza, najsilniejsza i najniebezpieczniejsza. Z czasem sama zaczniesz w to wierzyć. I w końcu tak się stanie. Tak było ze mną.”

Czasem w bibliotece napotykam taką książkę po którą sięgam bez większego wyraźnego powodu, tak po prostu. Właśnie w taki sposób zaczęłam moją przygodę z Kronikami Wardstone autorstwa Josepha Delaneya, co miało miejsce ponad rok temu. Pierwsza część „Zemsta czarownicy” wydała mi się bardzo oryginalną i ciekawą powieścią. W stosunkowo krótkim czasie przeczytałam kolejne tomy liczącej wtedy osiem tomów serii. Właśnie ów ósmy tom wydawał mi się tym ostatnim. Jednak myliłam się, nie tak dawno zauważyłam w bibliotece kolejny i nadal nie ostatni tom. Cykl miał swoje wzloty i upadki, ale wspominałam go miło, więc sięgnęłam po dziewiątą część zatytułowaną „Jestem Grimalkin”.

„Oto cisza. Ja byłam burzą.”

Grimalkin jest silną wiedźmą, która nie boi się niczego, zna swoje możliwości, sieje strach wśród swych wrogów. To właśnie jej poświęcony jest ten tom Kronik Wardstone.

Grinmalkin już długo ucieka z głową Złego. Razem z Tomem Wardem, jego mistrzem Gregorym odcięła ją od ciała, by nie mógł opuścić ziemi. Ucieczka ma dać Strycharzom czas na całkowite pokonanie potwora. Początkowo Grinmalkin nie ścigało wiele sług Złego, jednak wszystko się szybko zmieniło. Pościg za nią rósł w wielkim tempie, w pogoń za nią ruszyła również niebezpieczna bestia, której jedynym celem jest zabicie jej. Czy Grinmalkin wytrzyma? Czy zwycięży w tym pojedynku? A może będzie to koniec najgroźniejszej wiedźmy zabójczyni z klanu Malkinów?

Na początku powiem, że długo tą książkę męczyłam. Czytałam dziennie najwyżej pięćdziesiąt stron, więc wszystko mi trochę dłużyło. Pamiętam, że początkowe tomy niekiedy również mnie nudziły, ale na pewno nie tak bym musiała się zmuszać do czytania kolejnych tomów. Czasem po prostu było w nich za mało akcji. Tu było jej dość sporo, ale była monotonna, bo Grimalkin uciekała, potem walczyła. I tak niejednokrotnie. Jednak mimo wszystko nie było tak źle. Dlaczego?

„Dobrze jest strzec się nieznanego. 

To właśnie nowe i nieznane zwiększa zagrożenie.”

Spodobało mi się to, że tutaj narratorem była wiedźma, a do tego taka nietypowa. Ma silny charakter i potrafi postawić na swoim. Czasem brakowało mi rozdziałów z Tomem, ale trzeba poznać  też inne spojrzenie na wydarzenia. Zdaję mi się, że w kolejnym tomie wrócimy do postaci Strycharza, więc jedynie ta część jest odmienna od reszty. Ciekawym punktem było dla poznanie lepiej Grimalkin, do tej pory nie wiedziałam o niej wiele, tu dowiedziałam się dużo o jej przeszłości, jak pokonała wrogów, jak znienawidziła Złego.

„Teraz wróg się zbliża, gotów odebrać ci życie. 

Czy to już koniec? Czy wreszcie cię pokonano? 

Nie! Dopiero zaczęłaś walczyć! Wierz mi, ja to wiem.”

Autorowi nie można zarzucić na pewno, że unika scen walki. Myślę, że na książkę, która jest przeznaczona dla dzieci(już od 10 lat) było jej sporo. Żałuję, że serii nie zaczęłam czytam w takich wieku, wtedy na pewno bardziej by mi się spodobała. Może nawet lekko przestraszyła. Jest tu sporo krwi, walki, zemsty, dość mroczne klimaty. A do tego walka z samym diabłem. Dla dzieci to może być naprawdę emocjonujące, mi się spodobała, ale nie wywołało euforii radości.

Okładki serii bardzo mi się podobają. Proste, utrzymane w podobnym klimacie. Na środku każdej jest postać, taka która odkrywa największą rolę, zawsze złota, tak jak napisy na okładce. Moim zdaniem ciekawie się to komponuję i na pewno ładnie wyglądałoby na półce.

Zakończenie uwzględniała jedynie część problemu, czyli doszło do walki. Jak ona się skończyła, wyjawić nie mogę. Główny problem nadal pozostał nierozwiązany, mam nadzieję, że kolejny tom wszystko wyjaśni.

„każde miejsce, w którym walczę, jest dla mnie domem.

Moje noże też mają dom – w sercach moich wrogów.”

„Jestem Grimalkin” spodobała mi się mniej niż poprzednie tomy z serii, trochę od nich odbiegała, szczególnie narracją. Byłam przyzwyczajona do myśli Toma i wolałabym dalej poznawać jego losy. Jednak czas z tym tomem nie był zupełnie stracony, gdyż sporo wydarzeń na pewno wyjaśni się w dziesiątej części. Do tego dzięki tej części(i zbliżającej się ekranizacji) zastanawiam się, czy nie powtórzyć sobie  historii siódmego syna. Wahałam się przy ocenie pomiędzy średnia, a dobrą, jednak przez sentyment do autora zdecydowałam się jednak na wyższą notę.

Ocena: dobra 

Autor: Joseph Delaney
Tom: IX

Wydawnictwo: Jaguar

Ilość stron: 328

Cena: 32,90zł

Data przeczytania: 2013-08-14

Skąd: biblioteka publiczna

Kroniki Wardstone:

Zemsta czarownicy --- Klątwa z przeszłości --- Tajemnica Starego Mistrza --- Wiedźmi spisek --- Pomyłka Stracharza --- Staracie Demonów --- Koszmar Stracharza --- Cień przeznaczenia --- Jestem Grimalkin --- Krew Stracharza --- Slither  --- I am Alice + Bestionariusz Stracharza

Książka przeczytana do wyzwania:

_________________________________________________

Ponownie zapraszam do konkursu, zostało już niewiele czasu, a nadal brakuję jednej osoby. Serdecznie zapraszam. [LINK]