Puszcze milczenia

Dziś jestem już po lekturze pierwszej części serii „Pas Deltory” słynnej australijskiej pisarki Emily Roddy. O cyklu dowiedziałam się z blogosfery, wcześniej nie miałam z nią styczności, jednak dzięki przychylnym recenzjom postanowiłam sięgnąć po „Puszcze Milczenia”, czy był to dobry wybór? 

Królestwo Deltory to niezwykła kraina, rządzą w niej potomkowie Adina, kowala, który uratował królestwo przed Mrocznym Władcą. Stworzył on niezwykły pas, który zawierał siedem kamieni, każdy mający niesamowitą właściwość. Pas dawał noszącemu niezwykłą moc, sam Adin zawsze miał go na sobie. Nowi władcy jednak nie widząc zagrożenia zaczęli co raz częściej zdejmować pas. Do czego to doprowadziło?

Książka „Puszcze Milczenia” podzielona jest na dwie części. Pierwsza opowiada o początkach historii. Endon po śmierci ojca został królem. Jego przyjaciel Jarred po koronacji, gdy Endon po raz pierwszy i ostatni założył pas, miał złe przeczucia. Poszedł do biblioteki i przeczytał w niej istotne informacje, które przez wiele lat nie ujrzały światła dziennego.
Kolejna część natomiast mówi o pierwszej próbie przywrócenia utraconego skarbu przez syna Jarreda. 

Na początku muszę wspomnieć, o tym, że historię czyta się błyskawicznie, dawno nie czytałam tak krótkiej historii. Książka jest bardzo lekka do odbioru, nawet powiedziałabym, że jest przeznaczona w większym stopniu dla dzieci. Jednak ja, jako fanka fantastyki, także czułam się usatysfakcjonowana, gdyż mogłam poznać kolejną, ciekawą krainę. Niestety często informacje wydawały mi się okrojone. Myślę, że autorka chciała jak najwięcej informacji zawrzeć w niewielkiej treści, co nie szczególnie mnie urzekło. Mam nadzieję, że ten zabieg zastosowany został jedynie w pierwszej części.

Bohaterowie w gruncie rzeczy byli dobrze wykreowani, jednak wydawali mi się trochę ugrzecznieni. Niektórzy choć byli dorośli postępowali w sposób, w jaki bardziej oczekiwałabym od dzieci. Najbardziej w całej historii spodobał mi się syn Jarreda, Lief. Jedynie on zachowywał się według mnie zgodnie ze swoim wiekiem, dlatego go polubiłam, bo nie wydawał mi się sztuczny. Oczywiście to samo tyczy się młodego Jarreda, jako młody zachowywał się tak jak powinien, a nawet miał charakterek, co mi się podobało, jednak gdy dorósł złagodniał i zachowywał się idealnie, bardzo nienaturalnie. Nie spodobała mi się jego przemiana. 

Podsumuję moje wrażenia. Ogólny pomysł był według mnie ciekawy. Niebezpieczeństwa były bardzo oryginalne, widać, ze autorka ma ogromny potencjał i głowę pełną ciekawych pomysłów. Właśnie to przekonało mnie do sięgnięcia po kolejną część, zagadki i tajemnice, które ma mi do pokazania pani Rodda bardzo mnie intrygują. 
Ocena 6/10

Autor: Emily Rodda
Tom: I

Wydawnictwo: 

Ilość stron: 172

Cena: ok. 15 zł

Data przeczytania: 2013-05-02
Skąd: biblioteka publiczna

Seria:

Puszcze milczenia --- Jezioro łez --- ...

Książka przeczytana do wyzwania: