Chwila dla widza: drama "Kill me, Heal me"

 
Źródło

 Skrywane tożsamości

Wyobraźcie sobie osobę, która każdego dnia musi zastanawiać się, kim dzisiaj będzie. Nie macie pojęcia jak będziecie się zachowywać za kilka godzin, nie wiecie przecież, co się zdarzy, a wszystko może wywołać przełączenie. A przełączenie może mieć tragiczne skutki...


W strachu przed ciągłymi zmianami osobowości żyje główny bohater dramy Kill me, Heal me, którą zaczęłam w zeszłym roku, jednak dopiero w tym skończyłam. Cha Do-Hyun zmaga się z osobowością wieloraką wywołaną tramę z wydarzeń z dzieciństwa, które obecnie próbuje sobie przypomnieć. Pomaga mu w tym psychiatra Oh Ri-Jin, do której również zaczynają wracać utracone wspomnienia z przeszłości.

Uświadomiłam sobie ostatnio, iż mimo że oglądam dramy maniakalnie, bardzo rzadko Wam je opisuję. Postanowiłam, że teraz będę się starała co najmniej dwa razy w miesiącu dodawać post związany z koreańskimi produkcjami, bo trzeba szerzyć te cudowne historie i może mój blog w tym pomoże.

Tym razem głównym tematem dramy, którą obejrzałam było połączeniu się rozbitej osobowości głównego bohatera. Temat od razu mnie zafascynował, jednak obawiałam się, że aktor nie poradzi sobie z odegraniem różnych postaci, tak by wypadło to autentycznie, a nie komicznie. Mimo wszystko się udało, a może nie powinnam tak pisać, bo wyszło genialnie. Naprawdę niesamowicie zżyłam się z tymi postaciami i z przyjemnością oglądałam przemiany, które były momentami zabawne, momentami dramatyczne, ale co ważne dostarczały rozrywki. Dorosły facet, który zachowuje się jak kilkuletnia dziewczynka, rozwydrzona nastolatka, czy uwielbiający pić i wędkować starszy facet? A to tylko przedsmak... ;)

Pozostali aktorzy również spisali się dobrze, choć przyznać muszę, że główna postać kobieca momentami mnie irytowała i sprawiała, że zastanawiałam się, czy nie porzucić oglądania. Była za głośna, wręcz przerysowana w swoich zachowaniach.. Mimo wszystko dało się dramę oglądać i nawet z główną postacią kobiecą się polubiłam, choć po pewnym czasie. Aktorkę znałam już z dwóch innych dram i wiedziałam, że zawsze dostaje do odegrania postaci wyraziste, więc miałam nadzieję, że i tym razem jednak jej osoba przypadnie mi do gustu.



Na drugim planie poza przeszłością bohatera i jego osobowościami były sprawy firmy, którą miał odziedziczyć, a także związane z tym przekręty i sprawę sprzed lat. W tej dramie naprawdę wszystkie wątki łączyły się ze sobą i nie pozwalały zapomnieć o tym, co najważniejsze, czyli o dwójce małych dzieci, które przeżyły ogromną traumę.

Ostatnim wątkiem, który musiał się pojawić, jest romans. Nie obawiałam się go, bo od początku był prowadzony niezwykle ciekawie i choć nie wybijał się na pierwsyz plan był skomplikowany, bo opierał się nie tylko na uczuciu głównego bohatera, ale jeszcze kilku postaci, których jednak pewnie byście się nie spodziewali...

Kill me, Heal me to jedna z tych historii, która zmusza mnie do napisania o niej. Azjaci mają niebywały talent do tworzenia historii niezwykłych, o których nie da się tak po prostu zapomnieć. Połączenie dramatu, humoru i romansu w tym wypadku okazało się niesamowite. Polecam!

Produkcja: Korea Południowa  Emisja: 2015 Czas trwania odcinka:  ok. 60 min
Ilość odcinków: 20
Data obejrzenia: 2017-03-10

Komentarze

  1. Thieving Books18 marca 2017 16:25

    Co raz bardziej mnie kusisz, choć to raczej nie mój gust :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Martyna K.18 marca 2017 21:27

    Może w końcu kiedyś się zmobilizuję i obejrzę jakąś dramę do końca :) Na razie jeszcze nie jest to ten moment.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Drogi czytelniku,
cieszę się, że pojawiłeś się na moim blogu. To już jest dla mnie wiele, ale jeśli masz ochotę pozostaw po sobie jeszcze komentarz. Każdy z nich sprawia mi ogromną przyjemność, bo wiem wtedy, że moje pisemne starania nie poszły na marne. Miłego czytania i komentowania.

Pozdrawiam,
Patrycja.

Wejścia

Popularne posty z tego bloga

Cesarz cierni

Obraz
Opowiem Wam bajkę.                "Dobrych ludzi świat pożera na śniadanie." Dawno , dawno temu, a może nie tak dawno, a może to dopiero nastąpi, żył sobie chłopiec. Był księciem, jednak nie miał objąć władzy po swoim ojcu. Ta rola przypadła jego bratu. Chłopiec nie chciał władzy, nie pociągała go. Miał wszystko, co potrzebne mu było do szczęścia: kochającą matkę, brata i szczęśliwe życie. Wiele jednak się zmieniło, kiedy powóz, w którym jechał on i jego najbliżsi, został napadnięty. Oprawcy zabili jego matkę, brata, a on trafił w cierniowy krzak, z którego nie mógł się wydostać. Został sam, a ciernie na zawsze pozostawiły ślady na jego duszy. Chłopiec ten przestał być wtedy niewinny. Porzucił dawne życie, ojca, który nim gardził i ruszył w świat. Zabijał, kradł, gwałcił, poniewierał, kaleczył. Nic nie było dla niego święte, wszelkie zasady przestały mieć znaczenie. Nikt już nawet w myślach nie mógłby go nazywać chłopcem...
Czytaj więcej

Drama Time: We Best Love No. 1 For You (recenzja)

Obraz
Jak to się wszystko zaczęło?  Miałam nie pisać osobnej recenzji We Best Love , tylko ostatecznie dodać jedną łączona, jednak... We Best Love to tak świetna seria, że szkoda, by nie podzielić tego na dwa razy, może wtedy zainteresuje więcej osób. Jak wiecie zaczęłam oglądać sporo dram BL, są idealnym umilaczem czasu i dostarczają wiele emocji.  We Best Love opowiada historię od wrogów do zakochanych. Zhou Shu Yi jest najlepszych uczniem na swoim uniwersytecie, do czasu, kiedy na jego uczelnię przenosi się jego odwieczny rywal - Gao Shi De. Chłopak zawsze był od niego lepszy, we wszystkim i Zhou Shu Yi go nie znosi. Gao Shi De jednak zawsze odbierał ich relację trochę inaczej.  Tajwańskie serie BL zawsze mają trochę inny klimat niż tajlandzkie, a może to ja takie dobieram. Mają one według mnie głębszą, lepiej poprowadzoną relację. Czuć w niej autentyzm i opowieść budowana jest w taki sposób, że człowiek czuje się podążać za prawdziwymi, realnymi postaciami, a nie aktorami.  Część ta sk
Czytaj więcej

Drama time: Penthouse sezon I (recenzja)

Obraz
Zacznijmy morderstwem Z hotelowego balkonu spada dziewczyna, kto tak naprawdę jest mordercą? By się tego dowiedzieć akcja cofa się 2 miesiące wcześniej. Poznajemy mieszkańców luksusowego hotelu, rodziców, którzy zrobią wszystko dla swoich małych, rozwydrzonych dzieci. Rodziców również nie można nazwać idealnymi, każdy z nich ma coś za uszami i ukrywa niejedną tajemnicę.  Penthouse włączyłam po rewelacyjnych recenzjach znajomych, szale w Internecie i ogromnie dobrej oglądalności w Korei. Włączając pierwszy odcinek wiedziałam już dlaczego. Ta jedna z tych dram, w których drama dramę pogania. Nikt nie jest idealny, każdy próbuje oszukać na swój sposób, nie ma bohatera, któremu chcemy kibicować, a jednocześnie nie możemy przestać oglądać. Oglądanie odcinków to była mordęga. Drama niesamowicie wciąga i to do tego stopnia, że chce się przewinąć, by od razu dowiedzieć się, co będzie dalej. Bohaterowie nie cofną się przed niczym, nie mają skrupułów, więc ciężko przewidzieć ich kolejne ruchy.
Czytaj więcej